تعیین ارتباط میان خودکارآمدی، موانع و حمایت اجتماعی درک شده با رفتارهای ارتقا دهنده سلامت سالمندان شهرستان دنا

رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت یکی از معیارهای عمده تعیین کننده سلامت می باشند و از طرفی این رفتارها در سالمندان، تاثیر بالقوه ای در پیشبرد سلامتی و کیفیت زندگی آنان داشته و به همان نسبت موجب کاهش هزینه های مربوط به مراقبتهای بهداشتی خواهند شد. لذا این مطالعه با هدف شناسایی عوامل موثردر تعیین این رفتارها در سالمندان شهرستان دنا انجام شد.
در این مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی تعداد 120 نفر از سالمندان(شامل 59 زن و 61 مرد) شهرستان دنا به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. سپس با استفاده از یک پرسشنامه، رفتارهای ارتقا دهنده سلامت، خودکارآمدی، موانع و حمایت اجتماعی درک شده از رفتارهای ارتقا دهنده سلامت شرکت کنندگان مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از تکمیل پرسشنامه ها، داده ها جمع آوری و با استفاده از برنامه spss20 تجزیه و تحلیل شد.
میانگین نمره رفتارهای ارتقا دهنده سلامت 7/ 10± 5/ 57 بود. میان خودکارآمدی و حمایت اجتماعی درک شده با رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت به طور کلی و زیر مقیاس های مدیریت استرس، فعالیت بدنی، روابط اجتماعی بین فردی و پیشگیری ارتباط مثبت معنادار مشاهده شد. بین موانع درک شده و رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت به طور کلی و زیر مقیاس مدیریت استرس رابطه معنادار معکوس دیده شد.
با توجه به یافته های پژوهش که بیانگر ارتباط مستقیم خودکارآمدی و حمایت اجتماعی درک شده با انجام رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت می باشد، مسئولین و مراقبین بهداشتی می توانند با طرح ریزی برنامه های آموزش ارتقاء سلامت، زمینه افزایش خودکارآمدی و همچنین خانواده ها نیز از طریق فراهم آوردن حمایت های عاطفی لازم جهت سالمندان، زمینه افزایش حمایت اجتماعی و به دنبال آن تغییر رفتار را برای سالمندان فراهم نمایند.