تعیین عوامل موثر بر رفتار باروری در شهرستان شهرکرد سال 1389

اهمیت باروری به عنوان مهمترین عامل تغییر در ساخت و اندازه جمعیت موجب شده تا مطالعات مربوط به باروری و عوامل تاثیرگذارنده بر آن، جایگاه ویژه ای را در مطالعات جمعیت شناسی به خود اختصاص داده است. از آنجا که پژوهش در جنبه های مختلف جمعیتی همانند مرگ و میر، باروری و مهاجرت می تواند گامی موثری در راستای طراحی و تدوین برنامه ها و سیاست های جمعیتی باشد، این مطالعه با هدف تعیین عوامل موثر بر تفاوت باروری در بین اقوام مختلف شهرستان شهرکرد انجام شد.
در این مطالعه توصیفی و پیمایشی 266 نفر از زنان شوهردار 15 تا 49 سال شهرستان شهرکرد به روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری پرسشنامه ای شامل 4 حیطه اقتصادی، اجتماعی، رفتار باروری و فرهنگی و قومی بود. پرسش های با طیف لیکرت از نمره 1 تا 5 نمره گذاری شد. داده های بدست آمده با نرم افزار SPSS با استفاده از روش های آمار توصیفی، آمار استنباطی، آزمون استقلال آماری، آنالیز واریانس، ضریب توافق kappa و مدل خطی تعمیم یافته تجزیه و تحلیل گردید.
در عوامل اجتماعی بین سن ازدواج و تعداد فرزندان تاثیر معنی داری وجود داشت (000/ 0=P). در عوامل فرهنگی متغیر تحصیلات(012/ 0=P) و وابستگی ایلی (005/ 0=P) در رفتار باروری تاثیر معنی داری داشت. در عوامل اقتصادی بین متغیرهای شغل شوهر (020/ 0=P) و مالکیت محل سکونت (022 /0=P) با تفاوت رفتار باروری رابطه معنی دار وجود داشت. نتایج نشان داد توافق نسبی بین پاسخگویان و شوهرانشان در مورد تعداد فرزندان دلخواه وجود داشت (547/ 0=K)، در مورد تکرار باروری با اختلاف بسیار کمی معنی دار نبود (P>0.05). بین عامل فرهنگی قومی و رفتار باروری رابطه معنی دار وجود داشت، این رابطه سیستماتیک به صورت غیرخطی و با شدت 093/ 0 بود (000/ 0=P).
در بین زمینه های مورد مطالعه عوامل فرهنگی قومی بیشترین تاثیر را بر رفتار باروری داشت. سطح تحصیلات و وابستگی ایلی در بین زنان اقوام مختلف نیز موثر بود. از بین عوامل اجتماعی متغیر سن ازدواج تاثیر معنی داری بر رفتار باروری داشت. آموزش زنان جهت ارتقاء سطح آگاهی آنان می تواند گامی موثر در تغییر نگرش افراد در مورد باروری باشد.