بررسی آثار تربیتی جرائم خشونت بار خانگی علیه کودکان در یک مطالعه پلیسی

خشونت علیه کودکان از مشکلات عمده بهداشت روان و سوء تربیت در خانواده هاست. بر اساس تحقیقات، کودکان تحت این رنج از ابتلا به طیف متعددی از اختلالات روان پزشکی رنج می برند. هدف پژوهش حاضر تبیین و توصیف آثار تربیتی و روانی جرائم خشونت بار خانگی علیه کودکان(کودک آزاری) و بررسی میزان ابتلا همزمان به اختلالات روان پزشکی در این افراد در یک مطالعه پلیسی در شهر تهران بود که ازنظر ماهیت و نوع مطالعه پیمایشی مقطعی بشمار می رود. جامعه موردمطالعه از میان پرونده های متشکله در مراکز مشاوره و دادگاه خانواده بوده که نمونه واجد شرایط بر اساس فرمول تعیین حجم نمونه کوکران بر اساس حجم جامعه- میزان همه گیری به طور کنترل شد در قالب دو گروه تحت رنج رفتار کودک آزاری (100نفر) و سالم (100نفر) انتخاب و مطالعه شدند. و تشخیص های روان پزشکی بر اساس TR-DSM-IV موردبررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که ابتلا برجسته همزمان چند اختلال روان پزشکی در کودکانی که تحت این رنج هستند به ترتیب عبارت اند از؛ اختلال افسردگی حاد3/ 18%، افسردگی مزمن5/ 37%، مانیا9/9%، اختلال رفتاری تکانشگرانه9/ 29%، اختلال طیف سایکوتیک4 /2% و اختلال سلوک ناسازگاری3/ 17%. مشکل افت تحصیلی 1/ 41%، اختلال بیش فعالی– کمبود توجه 4/ 30%، اختلال استرس پس از سانحه 4/ 7%، اختلال اضطراب فراگیر8/ 38%، اختلال حمله عصبی 1/ 15%، اختلال اضطراب اجتماعی9/ 19%، اختلال سوءمصرف مواد مخدر یا محرک 4/ 9%، مشکل مصرف سیگار و قلیان1/19% اختلال وسواسی–جبری 4/ 15%، اختلال شخصیت اجتنابی 4/ 9%، اختلال شخصیت پارانویید4/4%، اختلال شخصیت خودشیفته4/ 1%، اختلال شخصیت وسواسی– جبری 5/ 8%، اختلال شخصیت مرزی 8/ 39%، اختلال ضداجتماعی3/ 13%، اختلال شخصیت نمایشی 4/ 14%، اختلال شخصیت وابسته 8/ 11% یافته های مطالعه حاضر تلویحات پیشگیرانه، تشخیصی، پژوهشی و آموزشی فراوانی در کنترل علائم روان شناختی کودکان تحت رفتار آزارگرانه در خانواده دارد.