بررسی تراز انرژی زراعت گرچک در شهرستان ورامین به منظور تولید بیودیزل

گرچک (Ricinus communis L.) با داشتن قابلیت تحمل شرایط سخت، نیاز تغذیه ای کم، محتوای 50 درصدی و کیفیت مطلوب روغن، از بهترین گیاهان مورد استفاده در تولید بیودیزل است. اولین گام برای توسعه سطح زیرکشت این گیاه برای تولید بیودیزل، بررسی تراز انرژی در تولید آن است. در تحقیق حاضر با بررسی کلیه نهاده ها در دو سال کشت پیاپی (92-1390) در منطقه ورامین استان تهران، انرژی های نهاده (اعم از تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر) و ستانده محاسبه و شاخص های انرژی در این زمینه ارزیابی شدند. از مجموع 64/11245 مگاژول انرژی به کاررفته در تولید گرچک، انرژی های تجدیدناپذیر و غیرمستقیم به ترتیب 96/80 و 68/59 درصد، بخش عمده انرژی مصرفی در تولید گرچک را تشکیل می دهند. همچنین از میان نهاده ها، کود و سم با 26/55 درصد از کل انرژی مصرفی رتبه اول، و پس از آن سوخت با 28/21 درصد، رتبه دوم را به خود اختصاص دادند. کارایی مصرف انرژی فقط برای تولید دانه 81/3 به دست آمد که در مقایسه با سایر گیاهان مورد استفاده برای تولید بیودیزل بسیار مطلوب و شایان توجه است. ازاین رو، به منظور گسترش کشت مکانیزه و کاهش هزینه های تولید گرچک، اصلاح نژاد توده های محلی موجود توصیه می شود.