بررسی توزیع فراوانی شکستگی ها در بیماران مبتلا به عفونت های ویروس هپاتیت C (HCV) یا ویروس نقص ایمنی اکتسابی انسانی (HIV) مراجعه کننده به بخش های ارتوپدی بیمارستانی

برخی مطالعات نشان داده است که دو ویروس هپاتیت C (HCV) و نقص ایمنی اکتسابی انسان (HIV) و داروهای مورد استفاده در درمان آن ها، علاوه بر تاثیر بر روی کبد و سیستم ایمنی، دارای اثرات سوء بر روی سیستم اسکلتی عضلانی و تراکم معدنی استخوان بوده، منجر به افزایش بروز شکستگی می شوند. پژوهش حاضر، با هدف تعیین توزیع فراوانی شکستگی ها در بیماران مبتلا به عفونت های HCV یا HIV مراجعه کننده به بخش های ارتوپدی به انجام رسید.
طی یک مطالعه ی مقطعی که طی سال های 1391 تا 1393 در بیمارستان های آیت الله کاشانی و الزهرای (س) شهر اصفهان انجام گرفت، وضعیت شکستگی، مدت زمان بهبودی و عوارض ناشی از شکستگی در 132 بیمار مبتلا به عفونت های HCV یا HIV، که به علت شکستگی استخوانی در این مراکز بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند.
از 132 بیمار مبتلا به HIV یا HCV بررسی شده، 9/65 درصد HCV مثبت، 9/15 درصد HIV مثبت، 9/12 درصد HCV و HIV مثبت و 3/5 درصد HCV مثبت و مبتلا به سرطان بودند. شایع ترین نوع آسیب در بیماران بررسی شده، شکستگی فمور با فراوانی 3/52 درصد بود. نوع آسیب بر حسب بیماری زمینه ای اختلاف معنی دار داشت؛ به طوری که شکستگی فمور، در 3/48 درصد بیماران HCV مثبت، 6/28 درصد بیماران HIV مثبت، 2/88 درصد بیماران HIV و HCV مثبت و 7/85 درصد بیماران HCV مثبت مبتلا به سرطان مشاهده شد. همچنین، توزیع فراوانی نوع عارضه بعد از عمل، بر حسب نوع بیماری زمینه ای، اختلاف معنی دار داشت (001/0 = P).
طبق شواهد موجود، شکستگی استخوان در بیماران مبتلا به عفونت های HCV یا HIV دارای شیوع بالایی است که احتمال می رود، ناشی از کاهش دانسیته ی معدنی استخوانی باشد. همچنین، شیوع برخی عوارض بعد از شکستگی، نظیر عفونت و جوش نخوردن استخوان، در این بیماران شایع می باشد. لازم است، این قبیل بیماران، به صورت برنامه ای منظم و دائمی، تحت دانسیتومتری و مراقبت های اسکلتی عضلانی قرار گیرند.