افزایش اختلالات تغذیه و نقش آنها در بروز اضطراب اجتماعی اندام درمردان فعال مسن

اختلالات تغذیه نقش مهمی را در سلامت جسمی و روانی سالمندان دارای فعالیت ورزشی ایفا می کند. انرژی مورد نیاز بدن در مردان مسن به دلیل تغییر در ترکیبات بدن و کاهش متابولیسم پایه از یک طرف و کاهش فعالیت بدنی از طرف دیگر کاهش می یابد. هدف از انجام این تحقیق بررسی ارتباط بین اختلالات خوردن و اضطراب اجتماعی اندام در مردان مسن فعال دارای فعالیت ورزشی بود.
جامعه آماری این پژوهش کل مردان مسن فعال دارای فعالیت ورزشی شهرستان بابل با حداقل دو سال سابقه ورزشی بودند که در پارک های این شهرستان به ورزش می پرداختند. 100نفر بصورت تصادفی بعنوان نمونه آماری انتخاب شدند. این افراد دو پرسشنامه اختلالات خوردن گارنر و گارفینگل(پایایی85/0،روایی86/0) و مقیاس اضظراب اجتماعی فیزیکی مکنزی(پایایی85/0 و روایی81/0) را تکمیل کردند. برای تجزیه تحلیل داده های توصیفی از جمله آزمون های آماری میانگین، انحراف معیار و تحلیل رگرسیون استفاده شد.
نتایج نشان داد که بین اختلالات خوردن و اضطراب اجتماعی اندام رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (001/0P=). علایم بی اشتهایی عصبی و پراشتهایی عصبی قوی ترین متغیرها در پیش بینی علایم اضطراب اجتماعی اندام می باشند(001/0P>). مولفه بی اشتهایی عصبی نسبت به پراشتهایی عصبی سهم بیشتری از اختلالات خوردن را در مردان مسن فعال داشت.
این تحقیق پیشنهاد می کند که با تنظیم منظم عادات غذایی مردان فعال مسن و فعالیت بدنی آنها می توان نگرش آنها را در حضور در اجتماع بصورت مثبت تغییر داد. تا آنها با تحرک کافی و ورزش منظم دید مثبتی از اندام خود داشته باشند.