کانی شناسی، زمین شیمی و دما- فشار سنجی گارنت آمفیبولیت های مجموعه دگرگونی دلبر، بیارجمند (جنوب شرق شاهرود)

مجموعه ی آذرین- دگرگونی دلبر در 130 کیلومتری جنوب شرقی بیارجمند، در حاشیه ی شمالی منطقه ی ایران مرکزی قرار گرفته است. در این مجموعه سنگ های دگرگون مختلف (متاپسامیت، متاگری وک، متاپلیت، مرمر و آمفیبولیت) و توده های کوچک و بزرگ گرانیتی- لوکوگرانیتی میلونیتی شده رخنمون دارند. شواهد صحرایی و سنگ نگاشتی نشان دهنده ی تغییر و شکل گیری های ناشی از افزایش دما و فشار دگرگونی از فیلیت ها و میکاشیست ها به سمت گنیس های گارنت دار در توالی و نیز متاپلیتی و از آمفیبول شیست تا ارتو- آمفیبولیت و گارنت آمفیبولیت در متابازیت هاست. بررسی های دما- فشارسنجی انجام شده بر اساس شیمی کانی های گارنت، آمفیبول و پلاژیوکلاز در سنگ های گارنت آمفیبولیتی، گستره های دمایی ̊C693 -529 و گستره ی فشار 9/12-6/9 کیلوبار را نشان می دهند که بیانگر شرایط رخساره آمفیبولیت تا آمفیبولیت بالایی و رسیدن به آستانه ی ذوب بخشی در گروه متابازیتی است. شواهد صحرایی و ژئوشیمیایی نشان می دهند که سنگ مادر آمفیبولیت ها، دایک های دیابازی و گدازه های بازی- حدواسط بوده اند. ماگمای سازنده ی این سنگ ها از Nb، Ti و Zr تهی شدگی و از Pb و عناصر LILE غنی شدگی داشته و دارای ماهیت آهکی-قلیایی بوده است. این ماگما از گوشته ی لیتوسفری زیر قاره ای ریشه گرفته و در حوضه ی کششی پشت کمانی اواخر نئوپروتروزوئیک – اوایل کامبرین ایران مرکزی جایگزین شده است.