ارتباط بین دریافت روغن های گیاهی هیدروژنه و غیرهیدروژنه و سندرم متابولیک در بزرگسالان تهرانی: مطالعه قند و لیپید تهران

شیوع سندرم متابولیک در سال های اخیر در جوامع مختلف روند رو به رشدی را نشان می دهد که می تواند ناشی از تغییرات شیوه زندگی، از جمله تغییر در رژیم غذایی باشد. ارتباط بین چربی رژیم غذایی و سندرم متابولیک همواره مورد توجه است، ولی مطالعات محدودی به بررسی ارتباط بین دریافت روغن های گیاهی (هیدروژنه و غیرهیدروژنه) با سندرم متابولیک پرداخته اند. هدف از این مطالعه، بررسی رابطه دریافت این روغن ها با سندرم متابولیک در بین بزرگسالان تهرانی بود.
این مطالعه مقطعی، در قالب مطالعه قند و لیپید تهران در سال 1384 تا 1387 بر روی 2457 بزرگسال 19 تا 84 سال انجام شد. دریافت روغن گیاهی هیدروژنه و غیرهیدروژنه در رژیم غذایی با استفاده از پرسش نامه نیمه کمی بسامد خوراک ارزیابی شد. شاخص های تن سنجی، فشار خون و بیوشیمایی اندازه گیری شدند. سندرم متابولیک بر طبق معیارهای کمیته ملی چاقی ایرانیان تعریف شد.
میانگین سن و نمایه ی توده ی بدن به ترتیب 3/ 39 سال و 7/ 25 کیلوگرم بر مترمربع بود. میانه دریافت روزانه ی روغن گیاهی هیدروژنه 6/ 9 گرم و روغن گیاهی غیرهیدروژنه 6 گرم بود. دریافت زیاد روغن گیاهی هیدروژنه و غیرهیدروژنه با افزایش دریافت انرژی، چربی، کلسترول، فیبر، سبزی جات، حبوبات، گوشت، ماکیان و ماهی و کاهش دریافت کربوهیدرات ارتباط داشت. پس از تعدیل متغیرهای مخدوش کننده، در مقایسه با پایین ترین سه هک دریافت روغن گیاهی هیدروژنه، نسبت شانس سندرم متابولیک در بالاترین سه هک دریافت، 54 /2 (فاصله اطمینان 95 درصد: 23/ 4-53/ 1) بود. روغن گیاهی غیرهیدروژنه هیچ ارتباطی با سندرم متابولیک نداشت.
دریافت روغن گیاهی هیدروژنه ارتباط مستقیمی با سندرم متابولیک در بین بزرگسالان تهرانی دارد.