کاربرد پلیمر های سه بعدی به عنوان حامل های دارویی

در سال های اخیر طراحی سیستم های دارو رسانی نوین با کمک تکنولوژی های جدیدی همچون نانو و نیز سنتز نانو داروها جهت درمان بیماری ها، به طور چشم گیری مورد توجه محققان بوده است. هدف اصلی از طراحی این سیستمهای نوین کاهش اثرات جانبی داروها با کنترل میزان دوز مناسب داروی مصرفی و رسیدن هدفمند دارو به نقطه مورد نظر می باشد. جهت دستیابی به این هدف حاملهای مختلفی برای داروها با خواص منحصر بفرد پیشنهاد شده اند که یکی از نمونه های مهم آنها نانوذرات می باشند. به منظور اتصال بهتر دارو با سطح نانوذرات می توان از پوشش های پلیمری زیست سازگار و زیست تجزیه پذیر که دارای سمیت کم هستند، استفاده نمود. این پلیمرهای زیست تجزیه پذیر، باعث افزایش پایداری شیمیایی و کنترل سرعت رهایش دارو در بدن، می شوند. از اینرو خود بایستی دارای خواص منحصر بفرد ساختاری، فیزیکی و شیمیایی باشند. با توجه به اهمیت موضوع مورد بحث، در این پژوهش به بررسی انواع پلیمرهای قابل کاربرد در دارورسانی های هدفمند با تمرکز ویژه بر پلیمر های سه بعدی پرداخته شده است و سه دسته بزرگ این پلیمرهای سه بعدی شامل دندریمرها، پلیمرهای پرشاخه و پلیمر های ستاره ای به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته اند.