ارزیابی کیفیت برنامه ی درسی اخلاق پزشکی از دیدگاه دانشجویان

در سال های اخیر اعتقاد بر این است که آموزش پزشکی باید شامل برنامه های درسی اخلاقی با هدف ایجاد مهارت های تصمیم گیری بالینی و اخلاق حرفه ای و نهادینه کردن مجموعه ای از ارزش ها در پزشکان باشد. هدف این پژوهش ارزیابی کیفیت درونی و بیرونی برنامه ی درسی اخلاق پزشکی از دیدگاه دانشجویان است.تحقیق حاضر از نوع تحقیقات پیمایشی است. جامعه ی آماری مورد مطالعه شامل 157 دانشجوی پزشکی عمومی که درس اخلاق پزشکی را انتخاب کرده اند با روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 113 دانشجو انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه با مجموع 34 گویه استفاده شد. کیفیت درونی برنامه ی درسی اخلاق پزشکی با توجه به عناصر 9 گانه ی الگوی Frances Klein و کیفیت بیرونی آن بر اساس الگوی Kirk Patrick مورد بررسی قرار گرفت. برای سنجش روایی پرسشنامه، از روایی محتوا استفاده شده است و با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، مقدار پایایی پرسشنامه ی کیفیت درونی 93/0 و پرسشنامه ی کیفیت بیرونی 91/0 محاسبه شد. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (t تک نمونه ای) استفاده شد.نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که از دیدگاه دانشجویان وضعیت کیفیت درونی برنامه ی درسی اخلاق پزشکی در تمام عناصر 9 گانه نامطلوب است. کیفیت بیرونی برنامه ی درسی اخلاق در مولفه های دانش و نگرش در سطح متوسط قرار دارد و مولفه ی مهارت نامطلوب ارزیابی شده است. در مجموع، کیفیت درونی و بیرونی برنامه ی درسی اخلاق پزشکی در وضعیت نامطلوب قرار دارد. با توجه به وضعیت نامطلوب کیفیت درونی و بیرونی باید به بازنگری و طراحی مجدد برنامه ی درسی اخلاق پزشکی پرداخت.