تعیین دقت رادیوگرافی پانورامیک در تعیین زوایای مزیودیستال دندان ها

امروزه استفاده از رادیوگرافی پانورامیک برای بررسی مستقیم و موازی بودن ریشه ها بعد از بستن فضاها و قبل از برداشتن اپلاینس های ثابت اکثرا مورد قبول بوده و استفاده از این رادیوگرافی برای ارزیابی نتایج در پایان درمان ارتودنسی مطرح می شود. البته مشخص نیست که آیا رادیوگرافی پانورامیک واقعا نمایانگر دقیق موقعیت مزیودیستال ریشه دندان های ماگزیلا و مندیبل می باشد یا خیر. هدف از این مطالعه، تعیین دقت رادیوگرافی پانورامیک در تعیین زوایای مزیودیستال دندان ها بود.
از 10 نفر با روابط مولری کلاس I، قالب آلژینات از دو فک تهیه و با گچ مولدانو ریخته شد. برای مشخص نمودن محور طولی دندان ها، از سیم های ارتودنسی 7/ 0 در جهت محور طولی دندان ها(بر روی کست های تشخیصی) استفاده گردید. برای تهیه رادیوگرافی پانورامیک از کست ها، از دستگاه تصویربرداری پانورامیکPlanmeca 2002 CC در شدت جریان 4 mA و ولتاژ 60kVp استفاده گردید. هم از کست ها و هم از تصاویر پانورامیک مربوط به هر کست، فتوگرافی تهیه شد و سپس زوایای بین سیم های اپک و خط رفرنس، توسط برنامه اتوکد 2005، اندازه گیری و مقادیر مربوط به کست ها و رادیوگرافی های پانورامیک، با هم مقایسه گردید.
درصد قابل توجهی از زوایای به دست آمده از تصاویر پانورامیک(2/ 71%) از لحاظ آماری، در محدوده قابل قبول(2± درجه) قرار نداشتند. به طور کلی کمترین میزان دقت رادیوگرافی پانورامیک در تعیین زاویه مزیودیستال دندان ها در ناحیه دندان لترال پایین با مقدار 237/ 0-= ICC می باشد. همچنین تفاوت های موجود بین زوایای رادیوگرافی پانورامیک و زوایای واقعی در مورد قوس فک بالا، به طور قابل ملاحظه ای کمتر از قوس فک پایین می باشد.
دندانپزشکان بایستی در اتخاذ تصمیمات کلینیکی در مورد نیاز دندان ها به اجاستمنت های زاویه ای، براساس یافته های رادیوگرافی پانورامیک، با علم به دیستورشن های همیشگی تصویر پانورامیک، عمل نمایند.