بررسی اثر کاربردی یک فایبر نواری بر مقاومت به شکست ترمیم کامپوزیتی لبه اینسیزال دندان های قدامی در ضخامت های مختلف (مطالعه آزمایشگاهی)

یکی از شایعترین مشکلات دندانی شکستگی تاج دندان های قدامی است. با پیشرفت کامپوزیت ها و ادهزیوها رویکردهای محافظه کارانه ای جهت درمان این نوع شکست ها پیشنهاد شده است. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر کابردی یک فایبر نواری بر مقاومت به شکست ترمیم کامپوزیتی لبه اینسیزال با ضخامت های مختلف در شرایط in-vitro است.
در این مطالعه آزمایشگاهی 40 عدد دندان سانترال ماگزیلای کشیده شده به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند: گروه 1) به فاصله 3 میلی متر از لبه اینسیزال کوتاه شدند و با کامپوزیت بازسازی شدند.گروه 2) به فاصله 4 میلی متر از لبه اینسیزال کوتاه شدند و مانند گروه 1 ترمیم شدند.گروه 3) مانند گروه اول کوتاه شدند و فایبر نواری در پالاتال قرار داده شد.گروه 4) مشابه گروه دوم کوتاه شدند و فایبر نواری در پالاتال قرار گرفت. دندان ها پس از مانت در آکریل و ترموسایکلینگ به تعداد 5000 سیکل بین دماهای 5 و 55 درجه سانتی گراد، توسط دستگاه ZWICK با سرعت 1 میلی متر بر دقیقه تحت زاویه 135 درجه تحت نیرو قرار گرفتند تا شکست در آنها رخ داد. داده ها به وسیله آزمون Two Way Anova مورد بررسی قرار گرفتند.
میزان مقاومت به شکست گروه های 1 تا 4 به ترتیب اینگونه بود: 242±436، 195±492، 353±917، 254±1053. نتایج نشان دادند که میزان مقاومت به شکست بین گروه ها با ضخامت های 3 میلی متری و 4 میلی متری بدون در نظر گرفتن وجود یا عدم وجود فایبر از نظر آماری معنی دار نبود (263/ 0=P) اما ترمیم های دارای فایبر مقاومت به شکست معنی دار بالاتری را نسبت به ترمیم های بدون فایبر نشان دادند(000/ 0=P).
به نظر می رسد که قرار دادن فایبر در بازسازی شکستگی های لبه ی اینسیزال دندان های قدامی می تواند در افزایش مقاومت به شکست این ترمیم ها موثر واقع شود.