اثر جفت گیری و پارازیتیسم قبلی بر واکنش تابعی (Trissolcus djadetshkoe (Hym.: Scelionidae پارازیتویید تخم سن گندم

در این بررسی اثر تجربه قبلی پارازیتیسم و آمیزش با نر در زنبور Trissolcus djadetshkoe Rjachowsky (Hym. Scelionidae) پارازیتویید تخم سن گندم در قالب واکنش تابعی بررسی شد. تراکم های 2، 4، 7، 14، 28 و 56 تخم میزبان در 20، 20، 15، 15، 10 و 10 تکرار به مدت 24 ساعت درون لوله های آزمایش 10 × 5/ 1 سانتی متر به تک ماده های با تجربه های مختلف ارائه شد. در دو آزمایش مختلف، ماده های تلقیح شده با ماده های باکره و ماده های با تجربه پارازیتیسم قبلی با ماده های بی تجربه مقایسه شدند. همه آزمایش ها در اتاقک رشدی با دمای C o1± 26، رطوبت نسبی 10± 50% و دوره نوری 16 ساعت روشنایی در شبانه روز انجام گرفت. واکنش همه پارازیتوییدها از نوع سوم بود. ماده های باتجربه در همه تراکم ها پارازیتیسم کمتری نشان دادند. بیشینه نرخ حمله برآورد شده ماده های باتجربه 14 و ماده های بی تجربه 34 عدد بود. به نظر می رسد تلاش تولید مثلی قبلی ماده های گروه اول موجب تخلیه انرژی تولید مثلی بعدی آنها شده است. تفاوت ملایم تری بین ماده های باکره و بارور نیز دیده شد (25 در برابر 17). این تفاوت احتمالا به هزینه کمتر تولید فرزندان نر در ماده های باکره بر می گردد. احتمالا تغییر در انتخاب جنسیت برای ماده هزینه ساز است.