بررسی عوامل موثر بر توسعه ی آموزش الکترونیکی از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گلستان

محیط رقابتی دنیای امروز و توسعه ی علم و فن آوری، استفاده از آموزش الکترونیکی را در جامعه ی بشری امری اجتناب ناپذیر کرده است. در یک دهه ی اخیر، وجود چالش هایی از قبیل تقاضای روزافزون آموزش عالی، عدم کفایت بودجه، کمبود اعضای هیات علمی تمام وقت و عدم محدودیت جغرافیایی آموزش الکترونیکی مورد توجه قرار گرفته است؛ به طوری که روش های سنتی آموزش، دیگر قادر به پاسخگویی به نیازهای آموزشی مادام العمر فراگیران نیست. با علم به این موضوع، پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر توسعه ی آموزش الکترونیکی از دیدگاه دانشجویان انجام گرفت. برای دستیابی به این هدف، از بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گلستان در سال تحصیلی 1391-92، نمونه ای به حجم 170 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی انتخاب گردید. جهت گردآوری داده ها از پرسش نامه ی عوامل موثر بر یادگیری الکترونیکی عنایتی و همکاران استفاده شد که روایی و پایایی آن آزمون تایید گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از روش های آمار توصیفی و استنباطی مرتبط نظیر میانگین، انحراف معیار، آزمون تی مستقل و آنووا استفاده شد. یافته ها نشان داد که از نظر دانشجویان، تمامی محورهای مورد بررسی در آموزش الکترونیکی موثر بود. همچنین تاثیر عوامل و محورهای مورد بررسی در توسعه ی آموزش الکترونیکی به ترتیب اولویت عبارت است از: زیرساخت های سخت افزاری و نرم افزاری، ارتباطات اجتماعی و فنون همکاری، محتوای تدریس و مفاد آموزشی، شیوه ی ارزیابی فراگیران، رشته های آموزشی، و در نهایت شیوه ی جذب دانشجو. همچنین بین دیدگاه دانشجویان در زمینه ی عوامل موثر بر آموزش الکترونیکی برحسب جنسیت، مقطع تحصیلی و نوع دانشکده، تفاوت معناداری یافت نشد (p value>./05). بنابراین می توان گفت تمامی عوامل و محورهای مورد بررسی، بر توسعه ی آموزش الکترونیکی تاثیرگذار بودند و از این میان، زیرساخت های سخت افزاری و نرم افرازی، ارزشمندترین عوامل در زمینه ی آموزش الکترونیکی بودند.