تدوین مدل ارتباطی سرمایه اجتماعی و هوش سازمانی در وزارت ورزش و جوانان ایران

هدف از پژوهش حاضر، تدوین مدل ارتباطی هوش سازمانی و سرمایه اجتماعی در وزارت ورزش و جوانان ایران بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگی، توصیفی و تحلیلی است. جامعه آماری تحقیق، کلیه مدیران و کارکنان شاغل در وزارت ورزش و جوانان بود (850= N) که 265 نفر به طور تصادفی طبقهای برای نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای دست یابی به اهداف تحقیق از پرسشنامه های هوش سازمانی آلبرخت و سرمایه اجتماعی پانتهام استفاده شد. روایی هر دو پرسشنامه به تایید 15 تن از متخصصان رسید و پایایی آنها در یک مطالعه مقدماتی با 30 آزمودنی و با آلفای کرونباخ به ترتیب92/ 0 و 72/ 0 محاسبه شد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات جمعآوری شده، از روش های آماری توصیفی و استنباطی از جمله کلموگروف- اسمیرنوف، تی استودنت تک نمونهای، تحلیل مسیر و برای تعیین ارتباط علی بین متغیرها از روش مدل معادلات ساختاری با کمک دو نرم افزار AMOS و SPSS استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد در وزارت ورزش و جوانان، هوش سازمانی در حد نامطلوب و سرمایه اجتماعی در حد مطلوب قرار دارد. همچنین، بین خودکارآمدی شغلی و سرمایه اجتماعی ارتباط مستقیم معناداری وجود دارد. مدل ارتباطی آنها از برازش مطلوب برخوردار است. در ارتباط بین خودکارآمدی شغلی و سرمایه اجتماعی، وزارت ورزش و جوانان ایران میل به تغییر با بار عاملی 82/ 0 دارد و روحیه و بعد شناختی هرکدام با بار عاملی 80 /0 بیشترین تاثیر را دارند.