اثرات سطوح مختلف کنجاله کانولا و آنزیم بتاماناناز بر عملکرد مرغ های تخمگذار از سن 37 تا 47 هفتگی

زمینه مطالعاتی: کنجاله کانولا حاوی سطوح بالایی از پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای است که سبب کاهش زیست-فراهمی انرژی موجود در آن می شود.
این آزمایش به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف جایگزینی کنجاله سویا با کنجاله کانولا با و بدون آنزیم بتاماناناز بر عملکرد، خصوصیات کیفی تخم مرغ، وزن اندامهای داخلی، خاکستر استخوان و غلظت هورمون تیروکسین انجام شد.
در این آزمایش تعداد 216 قطعه مرغ تخمگذار لگهورن سویه های- لاین، در سن 37 هفتگی، به 6 گروه آزمایشی تخصیص داده شدند. آزمایش بصورت فاکتوریل 2 × 3 در قالب طرح کاملا تصادفی در 6 تکرار به مدت 10 هفته انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 3 سطح کنجاله کانولا (0، 10 و 20 درصد جیره) و 2 سطح آنزیم بتاماناناز (0 و 05/ 0 درصد جیره) بودند.
در بین صفات تولیدی، فقط وزن تخم مرغ در اثر مصرف کنجاله کانولا در سطح 20 درصد کاهش یافت (05 /0> P). بجز شاخص رنگ زرده، سایر صفات کیفی تخم مرغ تحت تاثیر سطوح مختلف کنجاله کانولا و آنزیم قرار نگرفتند. در مقابل، درصد وزنی پوسته، ضخامت پوسته، کلسیم پوسته و وزن مخصوص تخم مرغ تحت تاثیر اثرات متقابل کنجاله کانولا و آنزیم قرار گرفت (05/0> P)؛ به طوری که افزودن آنزیم به جیره حاوی 20% کنجاله کانولا سبب بهبود فراسنجه های ذکر شده گردید. بعد از 10 هفته آزمایش، افزودن کنجاله کانولا تا 20 درصد در جیره غذایی مرغ های تخمگذار هیچ تاثیر منفی روی فراسنجه های استخوان انگشت (خاکستر، کلسیم و فسفر انگشت)، وزن اندامهای داخلی و غلظت هورمون T4 سرم نداشت.
نتیجه گیری نهایی: در کل با توجه به عدم وجود اثرات منفی افزودن کنجاله کانولا روی فراسنجه های تولیدی و مشاهده تاثیرات مثبت آنزیم روی کیفیت پوسته تخم مرغ در تیمار حاوی سطوح بالای کنجاله کانولا، پیشنهاد می شود که می توان از کنجاله کانولا تا سطح 20 درصد در جیره غذایی مرغ های تخمگذار همراه با آنزیم بتاماناناز استفاده نمود.