تعیین میزان تکثیر سلول های بنیادی مزانشیمال مواجهه یافته با هایپوکسی القاء شده توسط کلریدکبالت

کاربرد سلول های بنیادی با مشکلاتی همچون پایین بودن بقای آنها بعد از تزریق به بدن و آپوپتوزیس همراه است که علت آن آماده نبودن سلول های تزریق شده در مواجهه با عوامل توکسیک مانند هایپوکسی، تغییرات دمایی، استرس اکسیداتیو و فقرغذایی است. این مطالعه به منظور تعیین میزان تکثیر سلول های بنیادی مواجهه یافته با هایپوکسی القاء شده توسط کلریدکبالت در موش صحرایی انجام شد.
در این مطالعه تجربی سلول های بنیادی از مغز قرمز استخوان 2 سر موش صحرایی 6 هفته ای از نژاد ویستار جدا شد. پس از 4 بار پاساژ، در پلیت های 96 خانه ای با مقادیر مختلف و در زمان های 6، 12، 24 و 48 ساعت با کلریدکبالت به میزان صفر (کنترل) 5، 10، 20، 50، 70، 90، 100، 120، 150 و 200 میکرومولار کلریدکبالت تیمار شدند. برای ارزیابی تکثیر سلولی از روش MTT استفاده گردید.
سلول های بنیادی پس از استحصال از مغز قرمز استخوان در محیط کشت گسترش یافتند. همچنین کشت سلول ها با مقادیر مختلف کلریدکبالت تغییری در مورفولوژی آنها ایجاد نکرد. پیش شرطی کردن سلول ها پس از 6 ساعت با دوز 120 میکرومولار، 12 ساعت و 24 ساعت با دوز 20 میکرومولار و در 48 ساعت با دوز 5 میکرومولار میزان تکثیر سلولی را بعد از مواجهه با هایپوکسی به طور معنی داری افزایش داد (P<0.05).
هایپوکسی سبب افزایش میزان تکثیر سلولی در سلول های بنیادی مزانشیمال می گردد.