بررسی اثر شدت های ورزشی هوازی-مقاومتی (ترکیبی) بر میزان لپتین سرم، لاکتات، گلوگز و پروتئین تام در مردان فعال

هم زمان با انجام تمرین های ورزشی در شدت های متفاوت مقدار مصرف انرژی افزایش می یابد که ممکن است تغییراتی در سطوح لیپتین مستقل از سلول های چربی و متاثر از شدت فعالیت ورزشی ایجاد کند؛ از این رو هدف از این مطالعه مقایسه شدت های مختلف یک جلسه فعالیت ورزشی ترکیبی بر میزان لپتین سرم، لاکتات، گلوگز و پروتئین تام مردان فعال بود.
برای این منظور، 10 مرد سالم فعال، (میانگین سن 4/ 1±5/ 21 سال و شاخص توده بدنی 2/ 1±88/ 21 کیلوگرم بر مجذور متر) در قالب طرح نیمه تجربی، فعالیت ورزشی ترکیبی (فعالیت ورزشی هوازی و مقاومتی) را در سه شدت کم، متوسط و زیاد انجام دادند. شدت های مختلف (فعالیت ورزشی هوازی شامل دویدن روی تردمیل با سرعت 8، 6/ 9 و 2/ 11 کیلومتر بر ساعت و فعالیت ورزشی مقاومتی بر اساس 45، 65 و 85 درصد حداکثر قدرت بیشینه در شش حرکت) برای همه شرکت کنندگان، یکسان سازی شد. نمونه گیری خونی طی سه مرحله (حالت پایه، بلافاصله و 24 ساعت پس از قرارداد تمرینی) انجام شدند.
یافته ها حکایت می کنند که تجمع لاکتات پلاسما بلافاصله بعد از فعالیت ورزشی در مقایسه با قبل و 24 ساعت بعد از فعالیت در همه شدت ها افزایش یافت (05/ 0≥P). فعالیت ورزشی ترکیبی در شدت های مختلف منجر به تغییرات معنی دار لپتین نشد (05/ 0≤P). یافته های پژوهش هم چنین نشان داد که مقادیر گلوکز و پروتئین تام پلاسمای آزمودنی ها بلافاصله بعد از فعالیت ورزشی و 24 ساعت بعد از فعالیت ورزشی در مقایسه با قبل از فعالیت ورزشی در شدت های مختلف فعالیت ورزشی ترکیبی تفاوت معنی داری نداشت (P>0.05).
با توجه به نتایج تحقیق حاضر می توان نتیجه گرفت که فعالیت ورزشی ترکیبی (هوازی-مقاومتی) در شدت های مختلف منجر به تغییرات لپتین مردان فعال نمی شود