کاهش حداقل غلظت مهارکننده رشد آنتی بیوتیک ها برای سویه های Acinetobacter baumannii جدا شده از دستگاه تنفس بعد از غیر فعال سازی فتودینامیکی

با توجه به مقاومت دارویی به ویژه مقاومت به کارباپنم ها در سویه های Acinetobacter baumannii و درگیر شدن بیماران سرکوب شده سیستم ایمنی در بخش مراقبت های ویژه به دنبال راهکاری جدید برای از بین بردن این باکتری فرصت طلب از غیر فعال سازی فتودینامیکی استفاده شد. غیر فعال سازی فتودینامیکی روشی است که در آن گونه های اکسیژن فعال تولید شده توسط حساس گر نوری در حضور نور مرئی، سلول های میکروبی را از بین می برند.
در این بررسی از حساس گرهای نوری متیلن بلو و تولوئیدن بلو با غلظت نهایی Mμ 50 و دوز نوری25 J/cm2 (منبع نوری: لیزر دیود با توان 30mw) برای غیرفعال سازی فتودینامیکی سویه های Acinetobacter baumannii استفاده شد. سپس حداقل غلظت مهار کننده رشد برای 4 آنتی بیوتیک آزیترومایسین، ایمیپنم، سیپروفلوکساسین و جنتامایسین قبل و بعد از غیر فعال سازی فتودینامیکی تعیین شد.
کاهش لگاریتمی سلول های زنده پس از غیرفعال سازی فتودینامیکی با رنگ های متیلن بلو و تولوئیدن بلو برای 5 سویه A. baumannii به ترتیب بین 5/3-4/2 و 9/2-2/2 بود. همچنین غیرفعال سازی فتودینامیکی سبب کاهش حداقل غلظت مهار کننده رشد آنتی بیوتیک آزیترومایسین، ایمیپنم، سیپروفلوکساسین و جنتامایسین شد.
به نظر می رسد که غیر فعال سازی فتودینامیکی به نوعی مکانیسم های مقاومت باکتری را دستخوش تغییر می کند یا سبب افزایش نفوذ پذیری دیواره سلولی می شود.