بررسی اثر تزریق استروژن به قشر مخچه موش صحرایی بر رفتارهای شبه اضطراب و پارامترهای سیستم آنتی اکسیدانی به دنبال تزریق اتیدیوم بروماید

دمیلیناسیون توسط اتیدیوم بروماید (EB) یکی از روش هایی است که به طور معمول برای القای مدل های تجربی MS استفاده می شود. تیمار با استروژن، الیگودندروسیت ها را از مسمومیت سلولی محافظت کرده و پراکسیداسیون لیپید را مهار می کند. هدف از این پروژه بررسی تاثیر استروژن بر رفتارهای شبه اضطراب و پارامترهای استرس اکسیداتیو پس از القای دمیلیناسیون در قشر مخچه موش صحرایی توسط اتیدیوم بروماید است.
القای MS با تزریق مستقیم اتیدیوم بروماید (01/0%) به قشر مخچه انجام گرفت. گروه های تیمار یک هفته پس از القای MS، استروژن را به صورت ریزتزریق و به مدت 3 روز و با دو دوزμlμg/ 2 وμlμg/4 دریافت نمودند. پس از اتمام دوره تیمار، از حیوانات تمامی گروه ها آزمون ماز مرتفع بعلاوه شکل به عمل آمد و پارامترهای استرس اکسیداتیو پس از پایان دوره آزمایشات سنجیده شد. داده های آماری با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه مقایسه شدند.
نتایج این بررسی نشان داد که درصد ورود به بازوی باز و مدت زمان سپری شده در بازوی باز (شاخص های اضطراب) در گروهی که استروژن دریافت کرده بودند نسبت به گروه اتیدیوم بروماید افزایش معنی دار یافت (01/0P<). همچنین میزان فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز در گروه تحت درمان با استروژن نسبت به گروه اتیدیوم بروماید افزایش معنی داری را نشان داد.
ریزتزریق استروژن می تواند میزان اضطراب را کاهش داده و اثر آنتی اکسیدانی اعمال کند.