نقاب و تاثیر آن در ساخت فضای شعر محمدرضا شفیعی کدکنی

شگرد نقاب، یکی از کارکردهای نوین سنت است که در دستگاه بلاغی بررسی می شود. در این شگرد نوپدید، شاعر معاصر نام شخصیتی برخاسته از پشتوانه فرهنگی خود را در محور عمودی شعر می آورد و از ورای آن، اندیشه، احساس و سخن ناگفتنی خود را به صورت غیرمستقیم و از زبان او بیان می کند. این نوشتار، پس از تدوین چارچوب نظری نقاب (تعریف، محدوده و انواع)، آثار شعری دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی را به عنوان یکی از شاعران صاحب سبک معاصر که در عین نوگرا بودن، بسیار دلبسته سنت هاست از این زاویه می کاود و انواع نقاب و تاثیر هنری آن بر ساخت فضای شعر ایشان را تحلیل می کند. نگارندگان با اذعان به نوپایی شگرد نقاب در نقد ادبی فارسی، چارچوب نظری پژوهش را تا حد امکان مفصل ارائه کرده اند.