الگوبندی و پیش بینی تقاضای آب شهر اصفهان با روند ضمنی و سری زمانی

الگوبندی صحیح تقاضای آب در بخش شهری به منظور پیش بینی و اتخاذ سیاست های مربوط به مدیریت منابع آب با اهمیت است. بنابراین استفاده از الگوهایی که بتواند نیاز آینده آبی را با خطای کمتر الگوبندی و پیش بینی کنند، حائز اهمیت است. دو الگوی سری زمانی ساختاری (STSM) و سری زمانی ARMA برای الگوبندی و پیش بینی تقاضای آب شهر اصفهان در مقاله حاضر بحث و مقایسه شده است. داده های مورد استفاده شامل مصرف آب شهر اصفهان، قیمت آب و هزینه های پرداختی مشترکین آب در مقیاس ماهانه و طی دوره 90-1388 است. با وارد کردن جزء غیرقابل مشاهده روند و ایجاد یک مدل فضا – حالت، با روش حداکثر درست نمایی و به کارگیری صافی کالمن، اقدام به الگوبندی شد. بهترین الگو در مدل سری زمانی ARMA با سه معیار شوارتز بیزین و آکائیک انتخاب شد. نتایج به دست آمده حاکی است که پیش بینی تقاضای آب با روش سری زمانی ساختاری برتری نسبت به ARMA دارد. مناسب ترین حالت از طریق آماره نسبت درستنمایی برای پارامترها، حالت ثابت بودن سطح و تصادفی بودن شیب روند است. بنابراین، استفاده از الگوی سری زمانی ساختاری در پیش بینی تقاضای آب، می تواند به عنوان ابزاری کارآمد مورد استفاده مدیران و برنامه ریزان در بخش مدیریت آب قرار گیرد.