تاثیر برهمکنش سن و تغییر در تجربه بینایی طی دوره بحرانی تکامل مغز بر بیان گیرنده های ملاتونین در هیپوکامپ موش صحرایی

ملاتونین نقش تعدیل کنندگی در عملکرد دستگاه عصبی داشته و ترشح آن از یک ریتم شبانه روزی و وابسته به پیام های بینایی پیروی می کند. حضور گیرنده های این هورمون در نواحی مختلف مغز نشان داده شده است. در دوره بحرانی تکامل مغز، ساختار مغز پستانداران به شدت تحت تاثیر پیام های حسی محیطی قرار می گیرد. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر برهم کنش سن و محرومیت از بینایی در دوره بحرانی تکامل مغز بر بیان گیرنده های ملاتونین در هیپوکامپ موش صحرایی بود.
این مطالعه تجربی روی 36 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار که در دو گروه پرورش یافته در سیکل 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی و تاریکی کامل قرار گرفتند، انجام شد. حیوانات هر گروه در سنین 2، 4 و 6هفتگی (تعداد در هر گروه=6 سر) وارد مطالعه شدند. بیان mRNA مربوط به گیرنده های ملاتونین MT1 و MT2، در هیپوکامپ با روش RT-PCR و بیان پروتئین آنها با روش وسترن بلات بررسی شد. داده ها توسط آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره یک سویه به همراه آزمون توکی آنالیز شدند.
بیان نسبی mRNA و پروتئین گیرنده های MT1 و MT2 در حیوانات LR از سن 2 تا 6هفتگی در حدود 36% افزایش داشت (001/0p<). محرومیت از بینایی باعث شد تا بیان MT1 به میزان 35% و بیان MT2 به میزان 50% از سن 2 تا 6هفتگی کاهش یابد (001/0p< برای هر دو مقایسه).
همزمان با افزایش سن در دوره بحرانی تکامل مغز، بر بیان هر دو گیرنده ملاتونین در ناحیه هیپوکامپ موش صحرایی افزوده می شود و محرومیت از بینایی این روند را معکوس می نماید.