اثر متقابل تغذیه گیاه و بیماری پژمردگی فوزاریومی خیار ناشی از Fusarium oxysporum f. sp. cucumerinum

بیماری پژمردگی فوزاریومی (Fusarium oxysporum f. sp. cucumerinum) یکی از مهم ترین بیماری های خیار می باشد. شدت بیماری با مدیریت تغذیه گیاه به خصوص میزان نیتروژن می تواند کاهش یابد. در این بررسی اثرات منابع نیتروژن از جمله نیترات پتاسیم و نیترات آمونیوم روی سطح رشدی قارچ F. oxysporum f. sp. cucumerinum در محیط PDA و اثر متقابل تغذیه گیاهی نیتروژن و بیماری پژمردگی فوزاریومی در برخی ارقام خیار به صورت کشت هیدروپونیک در گلخانه مورد بررسی قرار گرفت. اثرات سطوح مختلف منابع نیتروژن از جمله نیترات پتاسیم و نیترات آمونیوم روی سطح رشدی قارچ F. oxysporum f. sp. cucumerinum در محیط PDA در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار مطالعه شد. تجزیه واریانس سطح رشدی قارچ اختلاف معنی داری بین سطوح مختلف عناصر مورد استفاده نشان داد، بالاترین سطح رشدی قارچ در تیمار 1/ 0 گرم در لیتر نیترات پتاسیم بدست آمد. نیترات آمونیوم به طور معنی داری باعث کاهش رشد میسلیوم نسبت به شاهد شد. سطوح مختلف نیتروژن روی دو رقم خیار گلخانه ای سلطان و اکسترم در حضور قارچ عامل بیماری مطالعه شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 تکرار انجام گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که افزایش میزان نیتروژن (20 میلی اکی والانت در لیترNO3-) نسبت به شاهد آلوده (آب مقطر + قارچ عامل بیماری) باعث کاهش شدت بیماری گردید. نتایج به روشنی نشان داد که تغذیه خیار به وسیله عنصر غذایی نیتروژن روی بیماری پژمردگی فوزاریومی خیار اثر دارد و اهمیت مدیریت تغذیه گیاه جهت کاهش شدت بیماری مشاهده شد.