ویژگی های ادراکی دانشجویان در محتوای الکترونیکی برنامه درسی؛ دانشگاه علوم پزشکی مشهد

همراه با گسترش فناوری های نوظهور در جهان پیشرفته و ورود آموزش الکترونیکی به عرصه تعلیم و تربیت، نظام آموزشی به خصوص حوزه علوم پزشکی با نیازهای جدیدی در زمینه برنامه درسی و محتوای آموزشی روبه رو شده است. هدف از این پژوهش، بررسی ویژگی های ادراکی و شناختی دانشجویان در خصوص محتوای الکترونیکی برنامه درسی بود.
ابزار و این پژوهش با روش توصیفی- پیمایشی در 250 نفر از دانشجویان (164 دختر و 86 پسر) آموزش الکترونیکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال تحصیلی 93-1392 که به روش نمونه گیری طبقه ای نسبتی انتخاب شدند، انجام شد. ابزار مورد استفاده، پرسش نامه ویژگی های ادراکی واندرلایند و ون براک بود که ویژگی های ادراکی را در مولفه های مزیت نسبی، سازگاری، پیچیدگی، آزمون پذیری و مشاهده پذیری می سنجید. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون T تک نمونه ای انجام شد.
میانگین نمره ویژگی های ادراکی دانشجویان (14 /6±28/ 68) به طور معنی داری کمتر از نقطه برش 80درصدی میانگین فرضی (75) بود (0001/ 0=p). میانگین نمره خرده مقیاس مزیت نسبی (44 /2±23/ 17) به طور معنی داری بیشتر از نقطه برش 80درصدی میانگین فرضی (16) بود (0001/ 0=p)، اما میانگین نمرات در خرده مقیاس های سازگاری (48/ 2±63/ 11؛ 0001/ 0=p)، پیچیدگی (72/ 1±53/ 13؛ 0001/ 0=p)، آزمون پذیری (33/ 1±37/ 11؛ 0001/ 0=p) و مشاهده پذیری (36/ 2±09/ 15؛ p>0.05) از میانگین فرضی (16) کمتر بود.
ویژگی های ادراکی دانشجویان در زمینه محتوای الکترونیکی با توجه به خرده مقیاس های آن، وضعیت مطلوبی در برنامه درسی دانشگاه علوم پزشکی مشهد ندارد و فقط خرده مقیاس مزیت نسبی دارای شرایط مطلوبی است.