بررسی میزان سواد سلامت کارمندان در رابطه با عوامل خطر بیماری های مزمن در سال 1393

سواد سلامتی میزان ظرفیت هر فرد برای کسب، تفسیر و درک اطلاعات اولیه و خدمات سلامتی است که برای تصمیم گیری مناسب لازم میباشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان سواد سلامت کارمندان دانشگاه بوعلی سینا همدان در رابطه با عوامل خطر بیماری های مزمن، جهت مداخلات بعدی توسط سیاست گذاران نظام سلامت است.
در این مطالعه توصیفی تحلیلی، سواد سلامت 206 نفر از کارمندان با استفاده از ابزار محقق ساخته اندازه گیری گردید. سواد سلامت در مورد عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی، سرطان و دیابت در 7 حیطه نگرش به سلامت، درک اطلاعات، حمایت اجتماعی، شرایط اقتصادی اجتماعی، دسترسی به سرویس سلامت، ارتباط با متخصص سلامت و به کار بستن اطلاعات سلامتی اندازه گیری شد.
میانه سطح کلی سواد سلامت در شناخت عوامل خطر هرسه بیماری، 7/3 و میانه سطح سواد سلامت در شناخت عوامل خطر بیماری های قلبی، دیابت و سرطان به ترتیب 53/3، 44/3، 58/3 گزارش شد. بجز درحوزه سرطان، سطح سواد در شناخت عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی و دیابت در زنان به طور معنی داری بیش از مردان بود (02/0=P). با افزایش سطح تحصیلات نیز فراوانی سواد سلامت کافی بطور معنی داری افزایش نشان می داد (008/0=P).
نتیجه نهایی: در مجموع 2/75% از افراد در مورد شناخت عوامل خطر هر 3 بیماری سواد سلامت ناکافی داشتند. کمترین سطح سواد مربوطه به بکار بستن اطلاعات سلامت بود. با توجه به اهمیت موضوع سواد سلامت و ارتباط آن با پیامدهای مرتبط با سلامت، به نظر می رسد در برنامه ریزی های آینده توسط سیاست گذاران سلامت توجه بیشتری به ارتقای سواد سلامت به خصوص در حوزه بکار بستن اطلاعات سلامت مورد نیاز می باشد.