تاثیر غلظت های مختلف عصاره گل راعی بر عملکرد، فراسنجه های خون و کیفیت فیزیکی و شیمیایی گوشت جوجه های گوشتی

این پژوهش، به منظور ارزیابی اثرات سطوح مختلف عصاره گل راعی و آنتی بیوتیک نئومایسین بر عملکرد، فراسنجه های خون و کیفیت گوشت در جوجه های گوشتی انجام شد. در این پژوهش از 180 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 استفاده شد. پژوهش طی شش هفته و در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار، سه تکرار در هر تیمار و 12 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: تیمار شاهد (بدون افزودنی)، سه سطح عصاره گل راعی (25/ 0، 50/ 0 و 75/ 0 گرم در کیلو گرم جیره)، و آنتی بیوتیک نئومایسین (2/ 0 گرم در کیلو گرم جیره) بودند. در دوره رشد و کل دوره، جوجه هایی که با آنتی بیوتیک تغذیه شده بودند بیشترین مصرف خوراک را نسبت به تیمار های گل راعی داشتند (05/ 0>P). در دوره پایانی و کل دوره، جوجه هایی که نئومایسین دریافت کرده بودند کمترین ضریب تبدیل را نسبت به تیمار های 25 /0 و 75/ 0 گرم در کیلو گرم گل راعی داشتند (05/ 0>P). در شش هفتگی غلظت کلسترول پلاسما در تیمار 75/ 0گرم در کیلو گرم گل راعی نسبت به تیمار آنتی بیوتیک کاهش معنی داری داشت (05/0>P). افزودن گل راعی به طور معنی داری ماده خشک سینه و ران را کاهش و پروتئین را افزایش داد (P<0.05). تاثیر این افزودنی ها بر ویژگی های فیزیکی گوشت قابل ملاحظه بود به طوری که در گوشت ران+ساق، تیمارهای مکمل شده با سطح 50 /0 گرم گل راعی کمترین مقدار سختی، پیوستگی و قابلیت جویدن را نشان داد (P<0.05). بر اساس نتایج این تحقیق، اگرچه افزودن گل راعی به جیره جوجه های گوشتی موجب بهبود در عملکرد و صفات تولیدی نشد ولی تاثیر مثبتی بر کیفیت فیزیکی و شیمیایی گوشت دارد.