اثرات تغذیه سطوح مختلف ال -آرژنین بر برخی فراسنجه های خونی، هورمون های تیروئیدی، تلفات و عملکرد جوجه های گوشتی تحت آسیت القایی به روش سرما

هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثرات سطوح مختلف ال-آرژنین بر عملکرد رشد، تلفات و برخی فراسنجه های خونی در جوجه هایگوشتی درگیر با آسیت بود. در این پژوهش، تعداد240 قطعه جوجه یک روزه گوشتی نر سویه راس به مدت 6 هفته به طور کاملا تصادفی به سه تیمار با 4 تکرار و 20 پرنده در هر تکرار اختصاص یافتند. برای القای سندرم آسیت، همه جوجه ها در دمای سرد طبق برنامه دمایی ویژه پرورش یافتند به طوری که دمای سالن در روز 21 به 15 درجه سانتی گراد رسید و این دما تا روز آخر آزمایش بین 15-10 درجه سانتی گراد ثابت نگه داشته شد. 3 تیمار آزمایشی عبارت بودند از: تیمار 0% آرژنین (شاهد)، تیمار 15/ 0% آرژنین و تیمار 3/ 0% آرژنین در آب آشامیدنی. اندازه گیری فراسنجه های خونی اوره، اسیداوریک، تری گلیسرید، کلسترول، لیپیوپروتئین با دانسیته بالا (HDL) و هورمون های تیروئیدی تری یدوتیرونین (T3) و تیروکسین(T4) در روزهای 21 و 42 اندازه گیری شدند. افزایش وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک نیز از هفته سوم اندازه گیری شدند. در روز 42 آزمایش، از هر قفس 2جوجه به طور تصادفی انتخاب و کشتار شدند و شاخص آسیتی (وزن بطن راست به کل بطن) محاسبه گردید. تلفات به صورت روزانه ثبت و جوجه های تلف شده، برای تعیین مرگ آسیتی، تشریح شدند. نتایج نشان دادند، جوجه های تیمار3/ 0% آرژنین در مقایسه با سایر تیمارها، دارای بیشترین افزایش وزن و کمترین ضریب تبدیل خوراک در دورهآزمایشی بودند. همچنین، در روز 42، مکمل 3/ 0% آرژنین، غلظت های پلاسمایی هورمون هایT3 و T4 را افزایش ولی غلظت های اوره، تری گلیسرید، کلسترول و HDL را کاهش داد. علاوه بر این، آرژنین در روز 21، سبب افزایش غلظت اسید اوریک پلاسما شد. کمترین شاخص آسیتی و تلفات ناشی از آسیت در کل دوره نیز در جوجه های تیمار 3/ 0% آرژنین مشاهده شد. به طور کلی از این تحقیق می توان نتیجه گیری نمود که مکمل سازی 3/ 0% آرژنین به آب آشامیدنی جوجه های گوشتی درگیر با آسیت می تواند به طور معنی داری سبب بهبود عملکرد و کاهش تلفات گردد.