فاکتورهای کنترل کننده کیفیت مخزنی سازند آسماری در یکی از میادین فروافتادگی دزفول

این مطالعه به نقش فرایندهای رسوبی و دیاژنزی در کنترل کیفیت مخزنی سازند آسماری در یکی از میادین فروافتادگی دزفول، جایی که عضو ماسه سنگی اهواز گسترش قابل توجهی داشته و به سازند ویژگی مختلط (کربناتی- آواری) داده است، می پردازد. بدین منظور، از داده های رسوب شناسی و پتروفیزیکی دو چاه در میدان مذکور استفاده شده است و برای درک بهتر نقش تغییرات محیطی و دیاژنزی، از داده های 6 برش سطح الارضی واقع در شمال غرب زاگرس نیز استفاده گردیده است. بر اساس یافته های این مطالعه، کیفیت مخزنی سازند آسماری در بخش آواری میدان مذکور، توسط شرایط محیطی، به ویژه تغییرات رخساره ای و در بخش کربناتی، توسط فاکتورهای دیاژنزی، به ویژه دولومیتی شدن، انحلال و سیمانی شدن سولفاتی کنترل شده است. به صورت کلی، سازند آسماری در بخش کربناتی خود به دلیل تخلخل های قالبی و حفره ای حاصل از انحلال، دارای ظرفیت ذخیره بالایی است ولی ظرفیت جریان تنها در صورت وجود شکستگی ها افزایش یافته است. مهم ترین فرایند کاهنده تخلخل و تراوایی نیز در این میدان، سیمانی شدن سولفاتی تشخیص داده شده است که به ویژه اثرات آن در رخساره اائیدی متعلق به زیر محیط سد قابل ملاحظه است.