پیشگویی کننده های فردی-اجتماعی سلامت روان در سربازان خدمت وظیفه شهر تهران، 1391

این مطالعه باهدف بررسی وضعیت سلامت روان و ارتباط آن با مشخصات فردی- اجتماعی در سربازان خدمت وظیفه یک پادگان نظامی شهر تهران در سال 1391 انجام گرفت.
مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی است که بر روی 102 سرباز انجام گرفت. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه سلامت روان GHQ (General Health Questionnaire) و پرسشنامه مشخصات فردی- اجتماعی به روش خود تکمیلی جمع آوری شد. از مدل خطی عمومی برای تعیین پیشگویی کننده های فردی- اجتماعی سلامت روان استفاده گردید.
میانگین (± انحراف معیار) نمره کلی سلامت روان (5/14±)2/26 از محدوده نمره قابل کسب 84-0 بود. بیش از نیمی از سربازان (%9/53) وضعیت روانی نامطلوب بر اساس نقطه برش بالینی نمره 23 داشتند. زیرمقیاس اضطراب و اختلال خواب با میانگین 79/7 بدترین وضعیت و زیرمقیاس افسردگی با میانگین 5 بهترین وضعیت را از محدوده نمره قابل کسب 21- 0 داشت. در زیر مقیاس های نشانگان جسمی، اضطراب و بیخوابی، عملکرد اجتماعی و افسردگی به ترتیب 9/5، 7/15، 9/3 و 8/9 درصد از سربازان از مشکلات شدید رنج می بردند. بر اساس مدل خطی عمومی، متغیرهای وضعیت حیات والدین و داشتن نامادری از پیشگویی کننده های سلامت روان در سربازان بودند (05/0P<).
با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد، پرداختن به سطوح مختلف سلامت روان و ارائه کلاس های مشاوره و دادن اطلاعات کافی به سربازان لازم و ضروری به نظر می رسد.