رابطه بین تصویر بدنی و هیجان خواهی با گرایش به خودکشی در دانش آموزان دختردبیرستانی شهر اراک

خودکشی راه ارادی و آگاهانه در خاتمه بخشیدن به زندگی فرد است که از نظر اجتماعی، سیاسی، بهداشتی، فرهنگی و اقتصادی همواره مورد توجه اندیشمندان قرار گرفته است. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین تصویر بدنی و هیجان خواهی با گرایش به خودکشی در دانش آموزان دختر دبیرستانی شهر اراک انجام شده است.
روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه پژوهش شامل دختران دبیرستانی شهر اراک که در سال تحصیلی 94-1393 مشغول به تحصیل بوده اند. از میان آن ها نمونه ای به حجم 150 نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایچندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه افکار خودکشی بک، فرم پنجم هیجان خواهی زاکرمن و پرسشنامه تصویر تن فیشر بوده است.
داده ها با آزمون های آماری همچون همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شده است. نتایج نشان داد که رابطه منفی و معناداری بین تصویر بدنی و گرایش به خودکشی وجود دارد. به این معنا تصور مطلوب بدنی به احتمال کمتری منجر به گرایش به خودکشی می شود و بالعکس. در حالی که، بین هیجان خواهی با گرایش به خودکشی در دختران نوجوان رابطه مثبت و معناداری به دست وجود دارد. به این معنا هیجان طلبان به احتمال بیشتری دست به رفتارهای پرخطری چون خودکشی می زنند.
نتایج نشان می دهد که عدم رضایت از تصویر بدنی و هیجان خواهی زیاد به احتمال بیشتری دختران نوجوان را به سوی گرایش به خودکشی سوق می دهد. در پایش های سلامت در بدو ورود به دبیرستان، مشاوران و متخصصان سلامت روان به دو مولفه روان شناختی تصویر بدنی و هیجان خواهی در شناسایی دانش آموزانی که احتمال گرایش به خودکشی آن ها بالاتر است، باید توجه بیشتری داشته باشند.