برآورد ظرفیت برد اکولوژیک اکوسیتسم های جنگلی

به منظور تعیین امکان برداشت سالانه جنگل، ارایه راهکاری که شاخصهای اکولوژیکی و توان اکوسیستم را مدنظر قرار دهد ضروری و منطقی به نظر میرسد. یکی از مفاهیم اساسی و سودمند در تعیین حدود مجاز تغییرات محیط زیستی جهت حفظ پایداری اکوسیستم ها، مفهوم ظرفیت برد است. بنابراین، بررسی حاضر با به کار بردن مفهوم ظرفیتبرد به تعیین امکان برداشت سالانه جنگل در بخش گرازبن جنگل خیرود واقع در نوشهر میپردازد. برای این منظور، پس از طبقه بندی رویشگاه به یگانهایی که به لحاظ اکولوژیکی همگن هستند، رویش حجمی توده در هر یگان با استفاده از پلاتهای آماربرداری شده برآورد شد. تحلیل های آماری نشان داد که هیچگونه تفاوت معنی داری بین میزان رویش یا توان اکولوژیک در یگانهای همگن مختلف وجود ندارد. بنابراین، به منظور تعیین یگان های همگن اکولوژیک حقیقی با توان اکولوژیک متفاوت، یگانهایی که بیشترین تشابه را به لحاظ فاکتورهای تشکیلدهنده داشتند، به صورت آزمون و خطا با یکدیگر تلفیق و در نهایت یگانهای همگن اکولوژیک حقیقی مشخص شد. بخش گرازبن، از دو یگان همگن اکولوژیک تشکیل شده است که رویشی برابر با 56/6)یگان با توان بالاتر(و 40/0)یگان با توان پایینتر(سیلو بر هکتار داشتند که میزان رویش آنها تفاوت معنی داری در سطح 1% خطا با یکدیگر نشان داد. با در نظر گرفتن رویش در یگان همگن با توان اکولوژیک پایین تر به عنوان حد پایین و رویش در یگان همگن با توان اکولوژیک بالاتر به عنوان حد بالای ظرفیت برد، ظرفیت برد اکولوژیک این بخش از جنگل برآورد شد. با تلفیق نقشه پارسل های بخش گرازبن با نقشه یگان های همگن اکولوژیک حقیقی، امکان برداشت در هر یک از پارسل ها محاسبه شد که تحلیلهای آماری تفاوت معنی داری را بین امکان برداشت در پارسلها به روش سنتی و به روش جدید در سطح 1% خطا نشان دادند. این روش، با در نظر گرفتن ناهمگنی اکوسیستم در بخشهای مختلف و تعیین توان بخشهای مختلف اکوسیستم، همچنین با توجه به طبیعت فازی مفهوم ظرفیت برد برای پوشش دادن به عدم قطعیت های موجود در برهمکنش های اکولوژیکی که در نهایت توان اکوسیستم را تعیین میکنند، میتواند جایگزین مناسبی برای روش فعلی تعیین امکان برداشت در جنگل های شمال به شمار آید.