ارزیابی تاثیر کودهای شیمیایی، آلی و تلفیق آن ها بر غلظت و جذب ریز مغذی ها در شنبلیله- سیاهدانه در آرایشهای مختلف کاشت

غلظت های مناسب ریزمغذی ها در بافت گیاهان نه تنها برای رشد و عملکرد مطلوب آنها، بلکه در زنجیره غذایی برای رشد و سلامتی حیوانات و انسان ضروری است. بنابراین، به منظور ارزیابی تاثیر کودهای شیمیایی، کود آلی و تلفیق آنها بر غلظت و جذب ریز مغذی ها در شنبلیله (Trigonella foenum-graecum)- سیاهدانه (Nigella sativa L.) در آرایشهای مختلف کاشت، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار (آزمایش فاکتوریل) در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد در سال 1392 اجرا شد. در این آزمایش پنج آرایش کشت شنبلیله- سیاهدانه شامل کشت خالص شنبلیله، کشت خالص سیاهدانه، شنبلیله: سیاهدانه با نسبت 2:1، شنبلیله: سیاهدانه با نسبت 1:1 و شنبلیله: سیاهدانه با نسبت 1:2و نیز سه منبع کود شامل کود شیمیایی، کود آلی و کود تلفیقی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که محتوای عنصر آهن، روی و منگنز در سیاهدانه بیشتر از شنبلیله، و میزان مس در سیاهدانه کمتر از شنبلیله بود. کشت مخلوط در شرایط استفاده از کود شیمیایی، تنها غلظت عنصر روی و منگنز را در گیاه سیاهدانه افزایش داد. تیمار شنبلیله: سیاهدانه (2:1) با تغذیه تلفیقی و تیمار شنبلیله: سیاهدانه (1:2) در شرایط کاربرد کود آلی به ترتیب دارای بالاترین میزان جذب عنصر آهن و روی (به ترتیب 242 و 269 گرم در هکتار) بود، این در حالی بود که بیشترین جذب منگنز و مس به ترتیب در کشت خالص سیاهدانه در شرایط کاربرد کود آلی و کشت خالص شنبلیله با منبع کود تلفیقی به دست آمد. به طور کلی می توان بیان داشت کاربرد کشت مخلوط همراه با تیمار تغذیه آلی راهکار مناسبی برای افزایش کارایی جذب برخی عنصرهای ریزمغذی در خاک های آهکی است.