اعتباریابی و سنجش پایایی نسخه فارسی مقیاس اعتماد در روابط میان فردی متاهلین فرهنگی شهر شیراز

اعتماد تقریبا پایه و اساس همه تئوری های روابط میان- فردی است. بدون اعتماد افراد برای شروع سرمایه گذاری، حفظ روابط دوستانه و روابط عاشقانه مردد هستند. در واقع اعتماد برای ظهور روابط سالم و امن بسیار مهم به نظر می رسد. اگر عوامل ساختاری و موثر بر اعتماد در روابط میان- فردی شناخته شوند، بهتر می توان مداخلاتی را ابداع کرد که موجب افزایش احساس رضایت و شادکامی از زندگی مشترک و ارتباط موثر با دیگران می شوند. هدف پژوهش حاضر سنجش پایایی و روایی نسخه فارسی مقیاس اعتماد در روابط میان- فردی رمپل و هولمز (1986) است. جامعه آماری کلیه متاهلین فرهنگی شیراز با جمعیت 14379 نفر بوده است. نمونه این پژوهش 270 زوج فرهنگی در شهر شیراز بودند که به روش نمونه گیری خوشه ایتصادفی در سال تحصیلی 92-91 انتخاب شده اند. نتایج تحلیل عوامل بر مقیاس اصلی نشان داده است که مقیاس اعتماد سه عامل را می سنجد: پیش بینی پذیری (5 آیتم)، اعتماد (5 آیتم) و وفاداری (8 آیتم). نتایج نشان داد که ضریب اعتبار همسانی درونی مقیاس اعتماد 821/0 و خرده مقیاسهای آن شامل پیش بینی 322/0، اعتماد 771/0، و وفاداری 815/0 است. نتایج تایید روایی سازه ها نشان داد که ابعاد مقیاس اعتماد در زنان و مردان تفاوت معنادار دارد و در زنان میزان وفاداری و اعتماد و در مردان میزان پیش بینی بالاتر است. به علاوه مقیاس اعتماد با مدت ازدواج برای وفاداری و اعتماد رابطه منفی معنادار دارد و با پیش بینی رابطه معنادار ندارد.