تاثیر تمرینات ژیمناستیک بر ویژگی های عصب روان شناختی کودکان دچار اختلال هماهنگی رشدی

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیرات احتمالی تمرینات ژیمناستیک بر برخی ویژگی های عصب روان شناختی در کودکان پسر 8 تا 10 ساله دچار اختلال هماهنگی رشدی شهر تهران بود. 34 کودک 10-8 ساله دچار اختلال هماهنگی رشدی که در سال 1392 به کلینیک های کاردرمانی و توانبخشی شهر تهران مراجعه کرده بودند، به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (19 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. به منظور غربالگری، از پرسشنامه اختلال هماهنگی رشدی و آزمون هوش ریون استفاده شد. همچنین به منظور ارزیابی متغیرهای وابسته از پرسشنامه عصب روان شناختی کانرز استفاده شد. گروه آزمایش برنامه حرکتی مداخله ای ژیمناستیک را به مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته، هر جلسه 45 دقیقه) دریافت کردند. تجزیه وتحلیل آماری با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره در سطح معناداری 05/0≤P با کمک نرم افزار SPSS 16 انجام گرفت. یافته های تحقیق نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری در تمامی متغیرهای کارکردهای اجرایی (001/0P≤، a492.454F=) و حسی – حرکتی (001/0P≤، a285.693F=) مشاهده شد. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که برنامه تمرینی ژیمناستیک می تواند بر بهبود بر ویژگی های عصب روان شناختی کودکان دچار اختلال هماهنگی رشدی موثر باشد.