سنگ نگاری، زمین شیمی و خاستگاه سنگ های آتشفشانی شمال خاور شهر کرمان

در شمال و شمال خاور کرمان در بلوک کلمرد سنگ های آتشفشانی، نیمه ژرف (دایک) و آذرآواری (آگلومرا و توف) ائوسن وجود دارند. از دید سنگ نگاری، گدازه ها ترکیب بازالتی، آندزیتی، ریوداسیتی و ریولیتی، دایک ها ترکیب آندزیتی و آذرآواری ها ترکیب توف بلورین دارند. سنگ های آتشفشانی دارای بافت های اصلی پورفیری، میکرولیتیک پورفیری و جریانی و از دید تجمع کانیایی دارای کانی های پلاژیوکلاز± کوارتز± فلدسپار پتاسیم± بیوتیت± آمفیبول± کلینوپیروکسن± الیوین کدر هستند. پلاژیوکلازها دارای بافت های غیرتعادلی مانند بافت غربالی، تحلیل یافتگی و منطقه بندی هستند. کوارتزها حواشی تحلیل یافته دارند و آمفیبول ها و بیوتیت ها نیز بیشتر دچار فرایند اپاکی شده اند. تشکیل این بافت ها را می توان به فرایندهایی مانند آمیختگی ماگمایی، تغییرات فشار بخار آب و کاهش فشار همراه با از دست دادن جزیی گرما در هنگام بالا آمدن ماگما ربط داد. مطالعات زمین شیمی مشخص کرد که سنگ های آتشفشانی منطقه مورد مطالعه جزو سری ماگمایی ساب آلکالن با طبیعت کالک آلکالن هستند. افزون بر این، سنگ های آتشفشانی اسیدی متاآلومینوس تا پرآلومینوس هستند و مشخصه گرانیتوییدهای نوع I را دارند. نمودارهای توصیفی عناصر کمیاب به همراه الگوی عناصر خاکی کمیاب بهنجار شده با کندریت نشان می دهد که سنگ های آذرین منطقه مورد مطالعه در یک محیط کمان فعال قاره ای تشکیل شده اند.