شیوع افسردگی و اضطراب در بیماران دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان های طالقانی آبادان و ولیعصر خرمشهر در سال 1390

افسردگی و اضطراب از اختلالات روانی شایع در جوامع انسانی به شمار می رود که می تواند بر روی پیش آگهی بیماران دیابتی تاثیر قابل توجهی بگذارد. لذا این مطالعه با هدف شیوع افسردگی و اضطراب در بیماران دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان های طالقانی آبادان و ولیعصر خرمشهر در سال 1390 انجام شده است.
این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی و نمونه گیری به روش نمونه در دسترس انجام گرفته است، حجم نمونه در این مطالعه شامل 102 نفر بیمار دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی آبادان و ولیعصر خرمشهر بوده است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بوده و از سه بخش اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه افسردگی بک و پرسشنامه اضطراب اشپیل بر گر تشکیل شده بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارspss ویرایش17و آزمونهای آماری کای دو، t-test و آنالیز واریانس یکطرفه انجام شد.
از 102 بیمار مبتلا به دیابت شرکت کننده در این مطالعه، 8/ 60 درصد مونث، 75 درصد متاهل، 1/ 45 درصد بی سواد، 5/ 54 درصد غیرشاغل، 3/ 87 درصد مبتلا به دیابت نوع دو، میانگین مدت ابتلا به دیابت 10 /7±13/ 10 سال بودند. در این مطالعه 9/ 56 درصد دارای اضطراب متوسط و 4/ 42 درصد دارای افسردگی شدید بودند. نتایج نشان داد که بین افسردگی با وضعیت تاهل (P˂0.01)، سطح تحصیلات (P˂0.01) و مدت ابتلا به دیابت (P=0.05) و همچنین بین اضطراب با جنس (P˂0.01)، وضعت تاهل (P˂0.01) و مدت ابتلا به دیابت (P˂0.05) از نظر آماری ارتباط معنی داری وجود دارد.
نتایج این مطالعه نشان داد که میزان اضطراب و افسردگی در بیماران دیابتی شرکت کننده در این مطالعه بالا بوده که می تواند سلامت آنان را به مخاطره اندازد. با توجه به این موضوع، اهمیت وجود مراکز مشاوره و روان درمانی در مراکز و کلینیک های دیابت روشن می گردد.