طراحی الگوی اصلاح رابطه همسران با مردان مبتلا به اختلال نعوظ

مطالعات نشان داده اختلال نعوظ از مشکلات شایع مردان می باشد که بر زن و مرد هر دو اثر منفی می گذارد؛ درنتیجه روابط جنسی و زناشویی آسیب می بیند. تازمانی که این رابطه اصلاح نشود تلاش ها جهت درمان با موفقیت همراه نیست لذا هدف این مطالعه طراحی الگوی اصلاح رابطه همسران با مردان مبتلا به اختلال نعوظ می باشد.
این مطالعه به صورت کیفی انجام شد. روش جمع آوری داده ها مصاحبه ساختار نایافته برروی 16همسر مردان مبتلا به اختلال نعوظ، و یادداشت درعرصه بود. همزمان با جمع آوری داده ها تحلیل مقایسه ای مدام با روش اشتراوس کوربین انجام شد. با استفاده از روش نظریه مبنا (Grounded Theory) فرایند مواجهه با امور جنسی همسران مردان مبتلا به تبیین شد. سپس با استفاده از یافته های نظریه مبنا ومرور بر متون، الگوی اصلاح رابطه همسران با مردان مبتلا به اختلال نعوظ به روش واکر و اوانت طراحی گردید.
درطی مطالعه نظریه مبنا مشخص شد که دغدغه اصلی مشارکت کنندگان، ازدست رفتن صمیمیت است. و مفهوم مرکزی حفظ بنیان خانواده راهبرد غالب زنان درمواجهه با امور جنسی است. دراین الگو برخلاف تمام الگوهای مداخلاتی موجودکه نقطه شروع حل مشکل جنسی فرد مبتلا است، نقطه عزیمت وشروع حل مشکل زن معرفی شده است. این الگو درطی سه مرحله طراحی گردید: مرحله اول با هدف شناخت وضعیت موجود رابطه زناشویی، مرحله دوم با هدف توانمندسازی زن و به دنبال آن مشارکت همسر، مرحله سوم با هدف انجام مداخلات جامع نگر جهت اصلاح و تداوم رابطه زناشویی با کیفیت بود.
با استفاده از این مدل درزمان بروز مشکل جنسی، ابتدا زن وسپس زوجین، به توانمندی می رسند تا ارتباط کلی زناشویی تخریب نشود و یا اگر این ارتباط آسیب دید ازشدت آسیب وعوارض آن کاسته شود.