بررسی روش های مختلف جداسازی و خواص فیزیکوشیمیایی فراکسیون های با طول زنجیره مختلف اینولین حاصل از گیاه کاسنی

اینولین طبیعی استخراج شده از ریشه های تازه گیاه کاسنی متشکل از واحد های فروکتوز با پیوند های (1→2) βبا درجه پلیمریزاسیون مختلف می باشد. میزان اینولین، طول زنجیره و خواص عملکردی آن علاوه بر منشاء ژنتیکی، شرایط محیطی رشد و زمان برداشت گیاه، به روش استخراج و فرآیند های پس از استخراج نیز بستگی دارد. اینولین با زنجیره کوتاه حلالیت و شیرینی بیشتری داشته و به عنوان جایگزین شکر استفاده می شود، حال آن که اینولین زنجیره بلند دارای حلالیت کمتر، ویسکوزیته و پایداری حرارتی بیشتری بوده و به عنوان جایگزین چربی مورد استفاده قرار می گیرد. در این پژوهش جهت دستیابی به فراکسیون-های اینولین با طول زنجیره مختلف، از ریشه گیاه کاسنی رقم ارکیس استفاده شد و اثر تیمار های نسبت اتانل به ماده جامد (2:1 و 10:1)، کریستالیزاسیون و رسوب محلول آبی (20- درجه سانتی گراد) و اولترافیلتراسیون با قطر غشای 4 کیلو دالتون بر بازده استخراج، درجه پلیمریزاسیون و خواص فیزیکو شیمیایی ترکیبات حاصل بررسی شد. نتایج نشان داد که افزایش غلظت اتانل باعث رسوب و راندمان بیشتر اینولین می شود. رسوب حاصل از نسبت 2:1 اتانل به ماده جامد در مقایسه با سایر روش های استفاده شده دارای بیشترین درجه پلیمریزاسیون (66) و کمترین درصد قند احیاء بوده (2/ 1درصد) و رسوب حاصل از فاز تراوه غشای اولترافیلتراسیون دارای بیشترین درصد قند احیاء (31/ 5 درصد) و کمترین درجه پلیمریزاسیون (16) بود.