مقایسه سیر روایی منظومه های خسرو و شیرین نامی اصفهانی و نظامی گنجوی

خسرو و شیرین دومین منظومه از خمسه ی میرزامحمدصادق نامی اصفهانی (1204ق) است که به تقلید از خسرو و شیرین نظامی سروده شده است. این اثر ضمن داشتن موضوع و درون مایه ی مشترک و نیز وزن و قالب یکسان، موارد افتراق گوناگونی با نظیره ی خود دارد. تعداد ابیات خسرو و شیرین نامی تقریبا 14 23''>اثر نظامی است و حذف بسیاری از حوادث و صحنه ها، از گیرایی و کشش داستان کاسته است. نامی در روایت خود، در بسیاری از حوادث دست برده و تغییراتی داده، ترتیب آن ها را عوض کرده و یا مواردی را حذف یا اضافه کرده است، چرا که مدعی خلق اثری هم پایه ی منظومه ی نظامی بوده است. در این پژوهش که به روش کتابخانه ای و بر مبنای توصیف و تحلیل انجام شده است، این موارد مورد بررسی قرار گرفته است. گر چه خلاقیت و توانایی نامی را در ایجاد این دگرگونی ها، نمی توان نادیده گرفت و ترکیبات زیبا و تصویرهای شعری او را که محققان را به تحقیق و بررسی آثارش ترغیب می کند نباید از نظر دور داشت، اما باید اذعان کرد که نامی در روایت خسرو و شیرین، چندان موفق نبوده است.