آثار آسیب ناشی از ایسکمی پرفیوژن مجدد روی بیان ژنی برخی از ایزوفرم های سیتوکروم P450 در کبد موش صحرایی

آسیب ناشی از ایسکمی پرفیوژن مجدد ممکن است سبب تغییرهای عمده در عملکرد کبد شود. کبد، عضو مهمی برای سوخت و ساز بسیاری از ترکیب ها و داروهاست که در آن آنزیم های سیتوکروم P450 نقشی اساسی ایفا می کنند. در مطالعه ی حاضر به منظور بررسی آثار ناشی از ایسکمی پرفیوژن مجدد روی بیان ژنی برخی از ایزوفرم های سیتوکروم P450، چهار گروه 5تایی موش صحرایی در معرض یک ساعت ایسکمی لوبار و سپس به ترتیب به مدت 1، 6، 12 و 24 ساعت تحت پرفیوژن مجدد قرار گرفتند و یک گروه شاهد جراحی هم به عنوان کنترل انتخاب شد. در انتهای زمان های پرفیوژن مجدد، نمونه ی خون برای اندازه گیری تغییرهای آنزیمی، جمع آوری و سپس حیوانات به روش مرگ با ترحم کشته شدند و نمونه های بافت کبد برای مطالعه ی بیان ژنی اخذ گردیدند. از نمونه های بافتی، RNA تام استخراج گردید و cDNA از مدل mRNA ساخته شد. میزان بیان mRNA با استفاده از real time PCR و پرایمرهای اختصاصی ایزوفرم های سیتوکروم P450 محاسبه گردید. نتایج، نشان داد که میزان آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز در تمام گروه های در معرض ایسکمی پرفیوژن مجدد به طور معنی دار (05/0P<) افزایش یافت که حداکثر آن در 6 ساعت بعد از شروع پرفیوژن مجدد بود؛ اما مقادیر mRNA ایزوفرم های CYP2E1، CYP3A1 و CYP1A1 در گروه های در معرض 6، 12 و 24 ساعت بعد از پرفیوژن مجدد به طور معنی داری (05/0P<) کاهش نشان داد. نتایج این پژوهش، نشان داد که آسیب ناشی از ایسکمی پرفیوژن مجدد کبد، ممکن است سبب کاهش بیان ژنی ایزوفرم های سیستم سیتوکروم P450 شود که ممکن است فعالیت های سوخت و ساز کبد را متاثر سازد.