ارزیابی بهره وری انرژی و اقتصادی گلخانه های صیفی در استان خوزستان

به منظور تعیین و ارزیابی شاخص های مکانیزاسیون، شامل انرژی و اقتصادی، در کشت خیار و گوجه فرنگی گلخانه ای، تحقیقی در سال 91-1390 در قالب طرح ترتیبی- فاکتوریل و با سه تکرار در استان خوزستان انجام گردید. گلخانه های مورد بررسی از نظر سازه و کلیه سیستم های به کار برده شده کاملا مشابه بودند. تیمارهای مورد بررسی به ترتیب شامل دو ناحیه کشت شده در شمال و جنوب استان (عامل اول)، محصولات خیار و گوجه فرنگی (عامل دوم) و سطوح زیر کشت در سه مساحت 1000، 3000 و 5000 متر مربعی (عامل سوم) تعیین شدند. ابتدا پرسش نامه ای تهیه گردید و سپس با انجام مصاحبه با گلخانه داران و تکمیل نمودن این پرسش نامه برای تمامی گلخانه های مورد مطالعه، اطلاعات مورد نیاز جهت محاسبه انرژی نهاده های مصرفی و تعیین شاخص های انرژی و اقتصادی به دست آمد. نتایج به دست آمده در بخش انرژی نشان داد که تولید محصول خیار در سطح 3000 متر مربع در جنوب استان و تولید محصول گوجه فرنگی در سطح 5000 متر مربع در نواحی شمالی استان به ترتیب دارای بیشترین بهره وری انرژی می باشند. از طرفی، نتایج ارزیابی اقتصادی بیانگر این نکته بود که کشت گوجه فرنگی دارای درآمد و نهایتا سود ناخالص بیشتری بوده و از نظر شاخص نرخ بازده داخلی طرح، کشت گوجه فرنگی گلخانه ای در نواحی شمالی استان مقرون به صرفه تر است. بنابراین، با توجه به نتایج به دست آمده، کشت گوجه فرنگی در سطح 5000 متر مربع و در گلخانه های نواحی شمال استان خوزستان پیشنهاد گردید.