بررسی نقش سیستم های مغزی-رفتاری و سبک های فرزندپروری ادراک شده در کمال گرایی دانشجویان

پژوهش ها نشان می دهند سبک های خاص فرزندپروری به عنوان عوامل خطرساز در تحول اشکال ناسازگارانه کمال گرایی در دانشجویان می باشند و از سوی دیگر کمال گرایی تحت تاثیر سیستم انگیزشی زیستی شخصیت قرار دارد. بدین منظور پژوهش حاضر به بررسی نقش سبک های فرزندپروری و سیستم های مغزی-رفتاری در بروز کمال گرایی در دانشجویان پرداخته است.
پژوهش حاضر، مطالعه علی-مقایسه ای است و جامعه پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور بودند که تعداد 180 نفر به روش تصادفی خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه سبک های فرزندپروری ادراک شده، مقیاس بازداری/روی آوری و مقیاس کمال گرایی چندبعدی پاسخ دادند. داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون گام به گام و تحلیل واریانس چندمتغیری تحلیل شدند.
تحلیل داده ها نشان داد کمال گرایی خویشتن مدار در فرزندان والدین مقتدر نسبت به والدین مستبد و کمال گرایی جامعه مدار و دگر مدار در فرزندان والدین مستبد در مقایسه با فرزندان والدین مقتدر بطور معناداری بیشتر است. همچنین سیستم فعال ساز رفتاری (BAS) توانست کمال گرایی خویشتن مدار و سیستم بازداری رفتاری (BIS) در گام نخست و BAS در گام بعدی توانستند کمال گرایی جامعه مدار را پیش بینی نمایند.
یافته ها بر اهمیت مطالعه الگوهای نظری گسترده در مطالعه نقش عوامل شخصیتی و خانوادگی در بروز کمال گرایی تاکید می نماید. یافته های مطالعه حاضر می تواند برای توسعه راهبردهای پیشگیرانه و درمانی برای افرادی که در معرض خطر تحول کمال گرایی ناسازگارانه قرار دارند، بکار رود.