طراحی شاخصی نوین برای ثبت رات قوس کمری

ازآنجاکه ناحیه کمری در ستون مهره ها از نظر کلینیکی از اهمیت بسیاری برخوردار بوده و تغییرات در قوس و بافت های نرم اطراف آن نیز یکی از عوامل مهم درد های کمری است، لذا وجود یک شاخص مناسب دارای روایی و پایایی برای ثبت این تغییرات، قبل از هرگونه مداخله درمانی اهمیت زیادی دارد. این پژوهش به منظور طراحی و معرفی شاخص بالینی با روایی و پایایی مناسب برای استفاده درمان گران انجام گرفت.
این مطالعه به روش توصیفی – همبستگی روی 36 نفر {28 زن (7/77%) و 8 مرد (3/22%)}درمحدوده سنی 84-16 سال و با میانگین سنی 9/14±42 سال انجام شد. با استفاده از خط کش منعطف، قوس کمری - خاجی از روی بدن به دست آمد و مقایسه به وسیله رایانه و دستی محاسبه گردید که زاویه معرفی شده به عنوان روش جدید با زاویه خاجی اندازه گیری شده در تصویر رادیوگرافی همان فرد مقایسه گردید. سپس داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند.
ضریب همبستگی (r) بین روش کامپیوتری با روش رادیوگرافی و دستی به ترتیب برابر 99/0 و 68/0، بین روش دستی و رادیوگرافی برابر 70/0 به دست آمد، که در همه موارد معنی دار بود (001/0p<). همبستگی میان درمانگر، درون درمانگر در محاسبه دستی، بالا و معنی دار بود.
روش پیشنهادی در مطالعه حاضر می تواند با کاستن از زمان، هزینه و خطرات ناشی از قرار گرفتن در معرض اشعه X؛ شاخص مناسب و دقیق برای ثبت تغییرات قوس کمری باشد.