بررسی فراوانی ژن های کارباپنماز در ایزوله های سیتروباکتر فروندی و سیتروباکتر کوسری جدا شده از نمونه های بالینی بیمارستان امام رضای (ع) کرمانشاه

مصرف بی رویه آنتی بیوتیک ها منجر به مقاومت میکروارگانیسم های خانواده انتروباکتریاسه به آنتی بیوتیک ها به خصوص نسبت به کارباپنم ها شده است. هدف از انجام مطالعه حاضر، شناسایی ژن های کارباپنماز در ایزوله های بالینی سیتروباکتر فروندی و سیتروباکتر کوسری بود.
100 ایزوله سیتروباکتر با استفاده از روش های میکروب شناسی، تست های افتراقی و کیت API-E20 از نمونه های مختلف بیماران بیمارستان امام رضای (ع) کرمانشاه جدا گردید. بعد از انجام آنتی بیوگرام با دیسک، ایزوله های مقاوم به کارباپنم ها با استفاده از آزمون MHT (Modified Hodge test) جهت وجودآنزیم های کارباپنماز غربالگری شد. سپس ژن های کارباپنماز کد کننده VIM (Verona integrin-encoded metallo-beta-lactamase)، KPC (Klebsiella pneumoniae carbapenemase)، IMP (Imipenemase) و NDM (New Delhi metallo-beta-lactamase-1) به روش PCR (Polymerase chain reaction) و با استفاده از پرایمرهای اختصاصی مورد بررسی قرار گرفت.
از مجموع 100 ایزوله، 11 مورد به کارباپنم ها مقاوم بود. در غربالگری فنوتیپی، 2 جدایه کارباپنماز مثبت شد. بررسی PCR بر روی ایزوله های مقاوم به کارباپنم ها نشان داد که 5 مورد ژن VIM [3 مورد (9/3 درصد) سیتروباکتر فروندی و 2 مورد (4/15 درصد) سیتروباکتر کوسری] داشتتند، اما ژن های blaKPC، blaIMP و blaNDM در ایزوله ها یافت نشد. بیشترین و کمترین حساسیت آنتی بیوتیکی به ترتیب به مروپنم (93 درصد) و سفازولین (1 درصد) اختصاص داشت.
به نظر می رسد که شیوع ژن های کارباپنماز در ایزوله های سیتروباکتر فروندی و کوسری در کرمانشاه پایین است، اما با این حال، ژن VIM در این دو گونه با احتمال شیوع بیشتری یافت می شود. نتیجه به دست آمده ممکن است بیانگر آن باشد که این ژن ها هنوز شیوع بالایی در این منطقه ندارند، اما ممکن است ژن های مقاوم دیگری نسبت به کارباپنم ها وجود داشته باشند که انجام تحقیقات بیشتر، ضروری است. نتایج نشان داد که کارباپنم ها هنوز داروهای موثری بر ضد گونه های سیتروباکتر هستند.