مطالعه ی برخی ویژگی های زیستی کفشدوزک Oenopia conglobata با تغذیه از سه گونه شته ی برگ یولاف Rhopalosiphum padi، شته ی گل محمدی Macrosiphum rosae و شته ی صنوبر Chaitophorus populi

کفشدوزک Oenopia conglobataاز شکارگرهایی است که در اکثر نقاط ایران و جهان از روی درختان غیر مثمر و مثمر جمع آوری شده است. در این بررسی شته ی Rhopalosiphum padi، شته ی گل محمدی Macrosiphum rosae و شته ی صنوبر Chaitophorous populi به عنوان میزبان کفشدوزک به ترتیب روی گندم، گل محمدی و نهال های صنوبر در اتاق های رشد پرورش داده شدند. میانگین میزان تغذیه روزانه و کل برای کفشدوزک ها در مرحله ی لاروی و بالغ از شته ی R. padi بیش ازسایر شته ها بود. طول عمر مراحل نابالغ کفشدوزک با تغذیه از شته ی R. padi به ترتیب برای لارو سن اول 2/ 0±5/ 2، لارو سن دوم 2 روز، لارو سن سوم 1 /0±5/ 2 روز و لارو سن چهارم 1/ 0±5/ 2 روز و کوتاه تر از زمانی بود که از سایر شته ها تغذیه کردند. میزان پرخوری لاروهای سنین مختلف با سن لاروی نسبت مستقیم نشان داد. حشرات بالغ نر و ماده نسبت به مراحل لاروی حریص تر بوده و به ترتیب 43±3316 و 21±3390 شته در طول عمر خود مصرف کردند. نرخ باروری و میزان تخم گذاری کفشدوزک های ماده با تغذیه از شته ی R. padi 11±415 تخم و بیشتر از سایر شته ها بود. این فاکتورها برای شته ی صنوبر و شته ی گل محمدی در مرتبه های بعدی قرار گرفت. نتایج آزمایش ها نشان داد که شته ی R. padi به لحاظ ارزش غذایی بالاتر، تاثیر مطلوب بر ویژگی های زیستی کفشدوزک کروی دارد.