بررسی ترکیب چند نوع پلیمر در افزایش پایداری ویروس HaNPV در برابر اشعه فرابنفش

پژوهش حاضر به منظور بررسی نقش و تاثیر پلیمر های گوناگون در میکروکپسول کردن و پوشش دهی ویروس HaNPV در مقابل اشعه فرابنفش انجام شده است. برای این منظور فرمولاسیون میکروکپسول ویروس HaNPV با استفاده از سه پلیمر سدیم آلژینات، ژلاتین و نشاسته و نیز ترکیب این سه پلیمر، به کمک روش امولسیون ساخته شد. میزان پایداری و فعالیت بیولوژیکی ویروس در فرمولاسیون های حاصل پس از 5 و 24 ساعت اشعه دهی با نور (UVA (nm385، روی لارو Helicoverpa armigera ارزیابی شد. میزان تلفات لاروهای تغذیه شده با سوسپانسیون غیرمیکروکپسول از 100% قبل از اشعه دهی به 66/46% پس از اشعه دهی به مدت 24 ساعت کاهش یافت. قبل از اشعه دهی، هر یک از پلیمرهای نشاسته و سدیم آلژینات به طور مجزا و در غلظت های بکار رفته نه تنها نتوانستند پوشش مناسبی برای ویروس HaNPV در مقابل اشعه فرا بنفش ایجاد کنند، بلکه موجب کاهش فعالیت کشندگی ویروس شدند. در حالیکه ترکیب نشاسته و سدیم آلژینات با هم دارای اثر هم افزایی بوده و موجب افزایش فعالیت بیولوژیکی ویروس شد. درصد تلفات به ازای فرمولاسیون حاصل از ترکیب نشاسته و سدیم آلژینات، در مقایسه با سوسپانسیون غیر میکروکپسول معنی دار بود (df = 7، P<0.05،). در صد تلفات فرمولاسیون ژلاتین و ترکیب آن با سایر پلیمر های بکار رفته، با سوسپانسیون غیر میکروکپسول ویروس تفاوت معنی داری داشتند (df = 7، P<0.05). به طور کلی ژلاتین و ترکیب آن با سایر پلیمرها پایداری لازم را برای ویروس HaNPV در برابر اشعه UV فراهم کردند.