بررسی بیمارگری دو گونه ی Steinernema carpocapsae و Heterorhabditis bacteriophora روی شب پره مینوز گوجه فرنگی (Tuta absoluta)

شب پره مینوز گوجه فرنگی یکی از آفات خطرناک مزارع گوجه فرنگی می باشد که در صورت طغیان تا 100% محصول را از بین می برد. در این بررسی به نقش بیمارگری لاروهای سن سوم (IJs) دو گونه (Steinernema carpocapsae (Sc و (Heterorhabditis bacteriophora (Hb روی سنین مختلف لاروی آفت مذکور درون ظرف پتری و درون برگ های جدا شده ی گوجه فرنگی پرداخته شده و نماتد کارآمدتر انتخاب گردید. توانایی گونه ی موثرتر در آلوده کردن لارو سن آخر و شفیره آفت در ظرف پتری (با سه غلظت 50، 100، 200 IJs در هر پتری) و حساسیت شفیره در خاک (50، 100، 200 IJs/cm2) مورد بررسی قرار گرفت. در گلخانه نیز توانایی گونه ی موثرتر در کنترل مراحل مختلف لاروی شب پره بررسی و با سم ایندوکساکارب مقایسه شد. در آزمایشگاه توانایی نماتد Hb در کنترل لارو آفت تقریبا 7/ 1 برابر Sc بود و برای آزمایشات تکمیلی انتخاب گردید. تعداد 50 IJs نماتد در هر پتری باعث مرگ 84 درصد از لاروهای سن آخر آفت شد. بیشترین درصد مرگ و میر شفیره ها در ظرف پتری زمانی مشاهده شد که 200 IJs نماتد در هر پتری استفاده گردید و جمعیت IJs/cm2 200 باعث مرگ 28% از شفیره های درون خاک گردید. افزایش جمعیت نماتد باعث افزایش درصد آلودگی شفیره ها شد. در شرایط گلخانه ای، لاروهای سن 4 توتا بیشترین حساسیت را نسبت به بقیه سنین نشان دادند و سمپاشی تاثیر چندانی در کنترل این آفت نداشت. با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد نماتد Hb بتواند باعث کاهش خسارت شده و به مهار زیستی آفت منتهی گردد.