اثر غلظت و زمان محلول پاشی کود نیتروژن به عنوان مکمل تغذیه خاکی بر انتقال مجدد ماده خشک و عملکرد دانه و روغن کلزا (Brassica napus L.)

به منظور بررسی اثر غلظت و زمان محلول پاشی کود نیتروژن به عنوان مکمل تغذیه خاکی بر انتقال مجدد ماده خشک و عملکرد دانه و روغن کلزا رقم هایولا 401، آزمایشی به صورت بلوک های کامل تصادفی با 16 تیمار و سه تکرار در دو سال زراعی 1389-1387 در موسسه تحقیقات برنج کشور (رشت) انجام شد. دراین آزمایش غلظت نیتروژن (از منبع اوره) در دو سطح (5 و 10 در هزار) و در هفت زمان محلول پاشی شامل: 1- مرحله 6 تا 8 برگی2- ساقه رفتن 3- قبل از گلدهی 4- مرحله 6 تا 8 برگی + ساقه رفتن، 5- مرحله 6 تا 8 برگی + قبل از گلدهی، 6- ساقه رفتن + قبل از گلدهی، 7- مرحله 6 تا 8 برگی + ساقه رفتن + قبل از گلدهی همراه با دو تیمار شاهد شامل بدون مصرف کود نیتروژن و کوددهی متداول خاکی به صورت در زمان کاشت، در زمان ساقه رفتن و قبل از گلدهی به میزان 180 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار منظور شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که محلول پاشی با غلظت 10 در هزار در مرحله 8-6 برگی+ساقه رفتن + قبل از گلدهی، بیشترین انتقال مجدد ماده خشک (2/612 گرم در متر مربع)، میزان فتوسنتز جاری (3074 گرم در متر مربع) و عملکرد دانه (2/3686 کیلوگرم در هکتار) را دارا بود. محاسبه ضرایب رگرسیون نشان داد که انتقال مجدد ماده خشک رابطه خطی و مثبتی را با عملکرد دانه داشت (**95/0=r2). براساس نتایج این آزمایش به نظر می رسد که محلول پاشی ده در هزار نیتروژن در مرحله 8-6 برگی+ ساقه رفتن + قبل از گلدهی و مرحله ساقه رفتن + قبل از گلدهی باعث افزایش انتقال مجدد ماده خشک و عملکرد دانه و روغن می شود.