وضعیت و شدت سندرم پیش از قاعدگی و ارتباط آن با مشخصات فردی و اجتماعی دانشجویان، گناباد-1392

سندرم پیش از قاعدگی، یکی از شایع ترین اختلالات ژنیکولوژیک می باشد که می تواند منجر به غیبت از محل کار و یا افت وضعیت تحصیلی شود. از آنجایی که اولین قدم برای پیشگیری و درمان این اختلال شناخت شیوع و شدت آن است، مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع و شدت و عوامل مرتبط با سندرم پیش از قاعدگی انجام شد.
این مطالعه مقطعی در سال 1392 بر روی 270 نفر از دانشجویان دختر مشغول به تحصیل شهر گناباد انجام شد. این دانشجویان سیکل های قاعدگی منظم داشته و بیماری جسمی یا روانی نداشتند. مشارکت کنندگان پس از تکمیل فرم مشخصات فردی و اجتماعی، به مدت دو سیکل متوالی فرم ثبت وضعیت روزانه علائم سندرم پیش از قاعدگی را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های کای اسکوئر و تی دانشجویی انجام شد. میزان p کمتر از 05/ 0 معنی دار در نظر گرفته شد.
فراوانی سندرم پیش از قاعدگی 1/ 78% بود. شدت این عارضه در 13 نفر (7/ 4%) از دانشجویان شدید، در 34 نفر (8/ 12%) متوسط و در 196 نفر (5/ 72%) خفیف بود. سندرم پیش از قاعدگی در سنین بالاتر (012 /0=p) و عدم رضایت از درآمد خانواده (037/ 0=p) به طور معنی داری بیشتر بود. سایر متغیرها از جمله وزن، شاخص توده بدنی، سن منارک، قومیت، مقطع تحصیلی، تحصیلات پدر و مادر، وضعیت اقتصادی، وضعیت واحد مسکونی و انجام ورزش هفتگی ارتباط آماری معنی داری با سندرم پیش از قاعدگی نداشتند (P>0.05).
شیوع سندرم پیش از قاعدگی در دانشجویان شهر گناباد بالا و در اکثر موارد از نوع خفیف می باشد. با توجه به شیوع بالای این عارضه، برنامه ریزی های بهداشتی مناسب برای تعدیل آن پیشنهاد می شود.